Rosyanka to jeden z najciekawszych i najbardziej oryginalnych przedstawicieli flory. To piękna roślina należąca do mięsożerców, dlatego została nazwana Pięknym zabójcą lub muchołówki, a także Bożą Rosą i Oczami Księżniczki.
Opis botaniczny
Wiele osób słyszało o rosiczce, ale nie wszyscy wiedzą, jak ona wygląda. Kwiat z rodziny rosiczek to bylina zielna o cienkich, wdzięcznych liściach – od 10 do 12 na każdym krzaku. Są zbierane w ujściu korzeni, mogą być również siedzące lub korzeniowe.
Średnica liści rosiczki nie przekracza 1 cm, a długości 4-7 cm, w zależności od odmiany mają odcień jasnozielony lub bordowy. Na końcach są cienkie czerwone, jasnozielone lub żółte włosy z kropelkami lepkiej cieczy, która przyciąga owady potrzebne do karmienia rosiczki.
Rosiczka kwitnie wiosną i latem – w tym czasie z centralnych liści zebranych w kłoski pojawiają się długie łodygi i kwiaty kremowego, białego lub różowego koloru. Owoce pojawiają się bliżej sierpnia i przypominają pudełka z małymi nasionami.
W okresie kwitnienia rosiczka jest mniej niebezpieczna niż przez resztę czasu – na kwiatach i szypułkach nie ma lepkich kropli, więc owady mogą je łatwo zapylać.
Właściwości farmakologiczne
W oficjalnej medycynie roślina nie jest używana, ale homeopaci przypisują jej działanie wykrztuśne, napotne i przeciwskurczowe.
Skład chemiczny
Kwiaty i liście rosiczki zawierają pochodne naftochinonu – droseron i plumbaginę, a także związki barwiące i garbujące, fluorochinolony, cholinę, a także różne kwasy – askorbinowy, cytrynowy, jabłkowy, benzoesowy itp.
Roślina zawiera również minerały i witaminę K.
Osobno należy powiedzieć o płynie znajdującym się na czubkach włosów. Swoimi właściwościami przypomina sok trawienny i zawiera składniki paraliżujące – pozwala to rosiczce na pobieranie niezbędnych substancji z organizmu owadów.
Opis rośliny drapieżnej
Jak wspomniano powyżej, rosiczka jest drapieżnikiem i żywi się owadami, ale co robi roślina tym, którzy są uwiedzeni jej jasnym wyglądem i aromatem?
Zawarte w płynie składniki paraliżujące unieruchamiają owada, po czym zaczynają go trawić. Proces ten może trwać od kilku minut do tygodnia, po czym liście ponownie się rozwijają i czekają na nową zdobycz.
Dieta rosiczki przypomina nieco pracę układu pokarmowego zwierząt – enzymy i związki chemiczne tworzące śluz pomagają zmiękczyć chininę i rozłożyć owady do najprostszych substancji, jakie roślina jest w stanie przyswoić.
Botanicy przeprowadzili wiele eksperymentów związanych ze sposobem karmienia rosiczki. Ustalono, że może strawić nawet cienkie fragmenty chrząstki i kości, ale roślina nie reaguje na drobne resztki przyklejające się do liści. Jej włosy i układ pokarmowy są aktywowane tylko wtedy, gdy dostanie się na nie coś o wartości odżywczej.
Rozpiętość
Kropla rosy jest bezpretensjonalna i rozpowszechniona w Ameryce Północnej, w zimnych regionach Europy i WNP, a także na Dalekim Wschodzie. Najczęściej kwiat rośnie na wilgotnych glebach piaszczystych, torfowiskach i torfowiskach.
System korzeniowy kwiatu jest słaby i jest niezbędny tylko do utrzymania go w ziemi i uzyskania wilgoci, ale roślina może osiedlić się na obszarach bez wód gruntowych i odbierać wilgoć wyłącznie z opadów atmosferycznych.
Przed pierwszym zimnem na roślinie pojawiają się specjalne pąki, które w miarę wzrostu zagłębiają się w mech. W związku z tym zimą prawie niemożliwe jest dostrzeżenie rosiczki na bagnach – jest ona całkowicie schowana pod warstwą mchu. Wiosną, gdy temperatura się ustabilizuje, z pąków pojawiają się nowe pędy.
Opieka nad rosiczkami w domu
Kwiat jest popularny wśród miłośników egzotycznych roślin – jest bezpretensjonalny dla warunków wzrostu i może nie tylko ozdobić pomieszczenie, ale także pomóc pozbyć się irytujących owadów.
Powielanie przez rozety
Istnieje wiele sposobów rozmnażania rosiczki, a jednym z najprostszych jest rozmnażanie rozety. Należy je odciąć od okazu rodzicielskiego, następnie włożyć do wody i poczekać, aż pojawią się korzenie. Następnie sadzi się je w wilgotnej glebie i pielęgnuje jak dorosłe rośliny.
Inne metody hodowlane
Innym nieskomplikowanym sposobem rozmnażania rosiczki są nasiona. Nie jest trudno wyhodować z nich zdolną do życia roślinę – nasiona wysiewa się do wilgotnej mieszanki gleby, tak aby znajdowały się blisko samej powierzchni. Nie jest konieczne wypełnianie ani pogłębianie nasion w ziemi.
Po wysianiu pojemnik przykrywa się szkłem lub folią i umieszcza w dobrze oświetlonym miejscu. Pierwsze pędy pojawiają się w ciągu 2-5 tygodni, a po pojawieniu się kilku prawdziwych liści można je przesadzić do oddzielnych doniczek.
Oświetlenie
Najlepszym miejscem na doniczkę z rosiczką jest parapet, na który pada rozproszone światło słoneczne. Jasne promienie mogą spalić delikatne liście, ale trawa będzie również niewygodna w cieniu i z czasem obumrze.
Zimą możesz uzupełnić roślinę za pomocą fitolampa, umieszczając ją w pewnej odległości od doniczki.
Top dressing
Nie ma potrzeby karmienia rosiczki, ale do normalnego życia musi zjadać co najmniej 2-3 owady tygodniowo. Jeśli w pomieszczeniu nie ma much i muszek, kwiat należy wynieść na zewnątrz lub dostarczyć samodzielnie.
Ofiary nie powinny być duże ani mieć zbyt twardego chitynowego pancerza, w przeciwnym razie mogą uszkodzić liście.
Jak podlewać
Kwiat potrzebuje wystarczającej ilości wilgoci, dlatego należy go obficie podlewać ciepłą, osiadłą wodą o temperaturze pokojowej. Nie możesz wziąć płynu z kranu, ponieważ zawiera dużą ilość soli – wystarczy deszcz, destylowana lub osiadła.
Podlewanie odbywa się raz w tygodniu, aw pozostałe dni należy spryskać wierzchnią warstwę gleby, ale aby wilgoć nie dostała się na liście, w przeciwnym razie stracą efekt dekoracyjny. Korzenie nie powinny również sięgać do powierzchni płynu – najlepiej wlewać wodę na patelnię na pół godziny, a następnie osuszyć.
W tym czasie kwiat będzie miał czas na zebranie odpowiedniej ilości wilgoci. Wilgotność powietrza w pomieszczeniu, w którym znajduje się rosiczka, musi wynosić co najmniej 60%.
Gleba i doniczka
W warunkach naturalnych rosiczka rośnie na bagnach i subtropikach, dlatego potrzebuje specjalnego podłoża, więc skład gleby musi być wyjątkowy.
Gleba musi być nieurodzajna, kwaśna i lekka – najlepszą opcją jest mieszanka torfowa z wiórkami kwarcu lub piaskiem, proporcja jest następująca: 3 części torfu, 2 części piasku kwarcowego lub kwarcu, które w razie potrzeby można zastąpić perlitem.
Nie można używać zwykłego piasku, ponieważ zawiera on sole niebezpieczne dla rośliny.
Roślina ma słaby system korzeniowy, dlatego nie jest konieczne stosowanie dużych i pojemnych doniczek – wystarczy płytki pojemnik o średnicy 10 cm.W dnie należy wykonać otwory, natomiast keramzyt lub inne podobne materiały nie powinny układać na dnie – trawa nie toleruje odczynów alkalicznych i może szybko umrzeć …
Temperatura
Reżim temperaturowy w pomieszczeniu, w którym znajduje się roślina, nie powinien spaść poniżej 18 stopni o żadnej porze roku. Możesz wybrać inne odmiany kultury – te, które rosną w północnych regionach. Latem potrzebują temperatury 13-20 stopni, a zimą – 7-10 stopni.
Kwiat
W okresie kwitnienia rosiczka nie wymaga szczególnej opieki, ale jeśli hodowca chce otrzymać nasiona, konieczne jest zapylenie (z wyjątkiem odmian samozapylających). Pyłek można przenosić z kwiatka na kwiatek za pomocą wacika lub doniczkę z rosiczką można wynieść na zewnątrz, gdzie pszczoły wykonają całą pracę.
Jeśli zapylanie się powiedzie, owoce zostaną zawiązane w miejsce kwiatów, które po dojrzewaniu będą mogły służyć do rozmnażania kultury.
Zastosowanie w medycynie tradycyjnej
W medycynie ludowej rosiczka służy do przygotowywania wywarów i naparów, które są skuteczne w chorobach układu oddechowego, infekcjach wirusowych, miażdżycy tętnic, pleśniawce, astmie oskrzelowej.
Zwykle w leczeniu chorób pobiera się rosiczkę okrągłolistną – zbiera się ją w okresie kwitnienia. Kwiat jest wycinany lub zrywany z ziemi, po czym jest dokładnie myty, miażdżony i używany do przygotowania leków.
Zastosowanie w homeopatii
Preparat o nazwie Drosera przygotowywany jest z liści rosiczki – działa przeciw krztuścowi, gruźlicy i innym chorobom, którym towarzyszy suchy kaszel. Ponadto kwiat ma właściwości antyseptyczne, walczy z grzybami i bakteriami wywołującymi procesy zakaźne.
Klasyfikacja
W naturze istnieje wiele odmian rosiczki, z których każda ma swoje własne cechy botaniczne i cechy.
Alicia
Subtropikalny gatunek trawy występujący naturalnie w Afryce Południowej. Ma niezwykłe liście – bardzo wrażliwe, z dużą ilością włosków. Kiedy owad ląduje na roślinie, zwija się i zamienia w rodzaj żołądków, które trawią zdobycz.
Po zakończeniu karmienia liście rozwijają się i ponownie pokrywają kroplami płynu.
język angielski
Obszar uprawy kwiatu jest dość szeroki – są to Wyspy Hawajskie, WNP, Azja Środkowa, Kaukaz. Wysokość rośliny od 7 do 25 cm, liście rosną na długich ogonkach, białe kwiaty, owoce – skrzynie z szarawymi nasionami.
Rosiczka angielska jest często używana do celów leczniczych – zawiera naturalne kwasy, które łagodzą gorączkę, niszczą patogenne mikroorganizmy, działają przeciwskurczowo, wykrztuśnie i uspokajająco.
Burman
Roślina jest powszechna na subtropikach Azji Południowo-Wschodniej i Australii. Ma krótkie łodygi, gęstą rozetę liści i białe kwiaty, które mają zdolność samozapylenia.
Dewdrop Burman – rekordzista w szybkości trawienia pokarmu . Jeśli w innych odmianach kultury proces ten zajmuje minuty lub godziny, to pochłania ofiarę w ciągu kilku sekund.
Glandlinger
Rosiczka gruczołowa to bardzo interesujący członek rodziny. Do polowania wykorzystuje specjalny mechanizm – zmienia się ciśnienie cieczy w procesach, dzięki czemu owad siedzący na liściu zostaje wyrzucony w środek liścia, jak na katapulty.
Proces jest uruchamiany raz, po czym gaśnie, a na jego miejsce rośnie inny. Ta funkcja została odkryta niedawno, więc naukowcy nie mieli czasu na dokładne zbadanie procesu.
Dwie sylaby
Kropla rosy występuje w Nowej Zelandii, częściach Australii i na wyspach. W zależności od klimatu roślina może kwitnąć przez cały rok małymi białymi kwiatami lub przechodzić w stan uśpienia na zimę.
Liście tej odmiany rośliny nie są lancetowate, ale wąskie, bardziej przypominające łodygi, wysokość kwiatu może sięgać 60 cm.
Peleryna
Roślina o doskonałych właściwościach dekoracyjnych i bezpretensjonalności w utrzymaniu warunków, dzięki czemu często uprawiana jest w domu. Wysokość kwiatu wynosi 12 cm, liście są cienkie, wydłużone, kwiatostany małe i białe.
Krzew pokryty jest białymi włoskami zakończonymi kroplami cieczy, które służą jako przynęta, a proces trawienia pokarmu trwa kilka dni.
Okrągłe
Najpopularniejszy rodzaj kultury. Dorasta do 20 cm, ma zaokrąglone liście znajdujące się u nasady i otoczone włoskami z macek. Rosiczka okrągłolistna kwitnie białymi kwiatami w środku lata, rozmnażana przez nasiona, które dojrzewają w owocach torebkowych.
Na zimę zakopuje się w mchu, a wiosną z pąków pojawiają się nowe liście. Roślina jest często używana leczniczo.
Czystek
Występuje tylko w niektórych rejonach Afryki, dorasta do 40 cm, ma liście o długości 2-5 cm, kwitnie późnym latem lub wczesną jesienią o dość dużych kwiatach, nieco przypominających mak.
Rośliny należące do tej odmiany są różnorodne – każdy egzemplarz różni się kształtem, wysokością i odcieniem kwiatostanu – od biało-różowych po szkarłatno-czerwone.
Trawa cytrynowa
Roślina występuje na brzegach strumieni w australijskim stanie Queensland w zacienionych obszarach. Liście owalne, płaskie, gęsto pokryte włoskami z kropelkami płynu.
Wyhodowanie rosiczki z trawy cytrynowej w domu jest niezwykle trudne, ponieważ jest kapryśne w warunkach wzrostu. Kwiat ma bardzo delikatne liście, które boją się światła słonecznego i wymagają dużej wilgotności.
Bulwiasty
Odmiana to niska roślina o szerokich liściach, które dosłownie leżą na powierzchni gleby. Kolor zmienia się w zależności od wieku – najpierw jasnozielony, potem złocistożółty i czerwony.
Obszar uprawy – Australia Zachodnia. Kwitnie wiosną i wczesnym latem małymi białymi kwiatostanami, które przyciągają owady żółtym pyłkiem.
Nitkowaty
Duży przedstawiciel rodziny, dorastający do 50 cm. Liście odmiany nitkowatej są nietypowe – wyprostowane, długie i cienkie. Gatunek dzieli się na dwa podgatunki – pierwszy nazywa się Florida, a drugi to rosiczka Trace’a – rośnie na wybrzeżach Zatoki Meksykańskiej w jej północnej części.
Ordynskaya
Rosiczka hordy znajduje się na piaskowcach zachodniej części Australii. Ma szerokie, mięsiste ogonki, które tworzą rozetę o średnicy od 8 do 30 cm, pokrytą srebrzystymi włoskami z macek.
W porze suchej roślina przechodzi w stan uśpienia – liście stają się cienkie i praktycznie nie polują. Kwiat nie toleruje mrozu – do normalnego życia potrzebuje temperatury co najmniej 18 stopni.
Potomstwo
W warunkach naturalnych roślina występuje w Australii i rośnie w miejscach skalistych, wysoko nad poziomem morza. Liście są małe, w kształcie serca, zebrane w małe rozety. W ciepłym sezonie mają zielonkawy i żółtawy odcień, aw zimnej – czerwony i pomarańczowy.
Rosiczka potomna rozmnaża się szybko, a szybkość trawienia ofiary wynosi około 20 minut.
Promushechnaya
Niska roślina występująca na torfowiskach w USA, Ameryce Łacińskiej i Europie. Liście lancetowate, lekko zakrzywione, zebrane w rozetę. Są pokryte czerwonawymi włoskami, na końcu których znajdują się płynne kropelki.
Kwitnie małymi białymi kwiatami i jest absolutnie bezpretensjonalny w warunkach wzrostu, dlatego często jest uprawiany w domu.
Pereshkovaya
Kwiat występuje w Australii i Nowej Gwinei, osiąga 15 cm wysokości i ma wąskie liście, które składają się w bujną rozetę. Wie, jak polować, ale pułapki są małe w porównaniu z innymi odmianami rosiczki, ponieważ rośnie w miejscach o gorącym klimacie i niskiej wilgotności.
Kropla rosy to roślina uważana za niezwykłego i oryginalnego przedstawiciela flory. Jeśli lubisz domowe kwiaty, koniecznie go zdobądź – jest bezpretensjonalny w opiece, ale obserwowanie jego polowania i rozwoju jest bardzo interesujące.
