Jedwab to naturalna tkanina tkana z najlepszych nici wytwarzanych przez gąsienice jedwabników. Najwspanialsza szlachetna tkanina wszechczasów i narodów.
Historia jedwabiu
Każdy geniusz rodzi się przypadkiem. Cesarzowa Hsai Ling Shi odpoczywała w cieniu morwy nad filiżanką herbaty i nagle kokon jedwabnika wpadł w gorącą herbatę. Kobieta wzięła go w dłonie i zaczęła rozwijać cienką nitkę. A potem wpadła na pomysł, że z tej nici można zrobić materiał.
Najdelikatniejsza materia miała bajeczną wartość, była wytwarzana przez rzemieślników początkowo tylko w pałacu i tylko dla rodziny cesarskiej. Najstarszy kokon jedwabnika znaleziony podczas wykopalisk w prowincji Shanxi pochodzi z około 2000 roku pne.
Chińczycy z zapałem strzegli tajemnicy produkcji jedwabiu. Tajemnica miała status tajemnicy państwowej. Jedwab był drogo sprzedawany. Wielki Jedwabny Szlak dumnie nosi nazwę głównego towaru tamtych czasów – jedwabiu.
Droga dla karawan była główną drogą transkontynentalną, wzdłuż której eksportowano jedwab z Chin. Oprócz tkaniny przewozili w przyczepach także chińską porcelanę, herbatę, ryż, przyprawy i kosmetyki. Z powrotem do Chin importowali złoto, srebro, bawełnę, wełnę, konie, owoce.
Jedwab był ceniony w Europie ze względu na wagę w złocie, na niego stać było tylko bardzo bogatych ludzi. Ale wysoki koszt nie zmniejszył potrzeb konsumentów, tkanina była bardzo poszukiwana.
Ponadto owady nie żyją w jedwabnych ubraniach, których w średniowieczu ze względu na niską higienę było ich pod dostatkiem.
Chińczycy starannie strzegli tajemnicy. Ale około V wieku nadal wyciekały informacje wraz z przemytem jaj jedwabników i nasion morwy poza granice Imperium Niebieskiego. Początkowo płynął do Indii, a później do Bizancjum i innych krajów europejskich.
Opis produkcji
Obecnie jedwab produkowany jest w wielu krajach. Technologia produkcji nowoczesnych tkanin praktycznie nie różni się od oryginalnej, choć część procesów jest zautomatyzowana. Najwyższej jakości jedwab jest nadal produkowany w Chinach.
Sama nić jest pozyskiwana z kokonu jedwabnika. Pełny cykl życiowy larwy-poczwarki motyla trwa średnio 60 dni. Jajka (granaty) są przechowywane w okresie spoczynku w temperaturze +2, +30. Jaja mogą zachować żywotność przez 2 lata.
Aby stymulować rewitalizację granatów, stopniowo zwiększaj temperaturę w inkubatorze do 20-250. Jedwabniki rodzą się 7-12 dnia, są bardzo małe, do 2 mm. Przez następne 30 dni robaki stale i dużo jedzą, jedząc liście 20 razy większe od ich wagi. Całe plantacje morwy są uprawiane dla żarłocznych gąsienic. Dorosła gąsienica dorasta do 5-7 cm, kilka razy zrzuca i zrzuca starą skórę. Wielkość gąsienicy zależy od gatunku i warunków przetrzymywania.
Fermy jedwabników są zakładane w taki sposób, że gąsienice żyją na specjalnych tacach siatkowych, na których rozrzucane są liście na żywność. Ważne jest, aby zwracać uwagę na temperaturę i wilgotność w pomieszczeniu. Jedwabniki są wrażliwe na przeciągi, zapachy i hałas.
Po 30 dniach kokony układa się na palecie, na której wygodnie jest zwijać kokony. Odpowiednimi materiałami na kokon są słoma, gałązki i gałęzie roślin. Na gałęzi dorosła gąsienica zaczyna zwijać kokon. W tym celu wyciąga lepką substancję ze specjalnej brodawki na dolnej wardze, która natychmiast zestala się w nić w powietrzu.
Cały proces kokoonizacji trwa 2-3 dni. W kolejnym etapie, pod koniec formowania kokonu, przeprowadza się kalibrację i selekcję kokonów. Do rozmnażania wykorzystuje się najlepsze okazy, z których motyl jedwabnika wyłoni się za 12-15 dni. Dawno, dawno temu, kilka tysięcy lat temu, te motyle latały.
Obecnie w procesie selekcji motyle rodzą się ślepe i nie potrafią latać, ich jedynym celem jest kojarzenie się z samcem, składanie jaj (zielone) i śmierć.
Wszystkie inne kokony są wprowadzane do produkcji. Nieudane motyle są niszczone przez gorącą parę. Kokony zalewamy wrzącą wodą, aby uwolnić lepką substancję – serycynę. Następnie kokon jest ostrożnie rozwijany na specjalnych maszynach szpulowych, nawijając go na szpulę. Grubszą nić tworzy się łącząc ze sobą 5-8 włókien w przypadku cienkich tkanin i do 20 włókien w przypadku grubszych.
Ciekawa statystyka: do uszycia damskiej sukienki jedwabnej potrzeba około 1000 kokonów. Aby wyhodować 1000 gąsienic, potrzebujesz około 60 kg liści morwy (2-3 drzewa).
Szczególną wartość mają jajka (granaty), są to różne rasy, w zależności od selekcji: chińska, japońska, europejska, azjatycka, perska, cypryjska.
Kompozycja naturalnego jedwabiu
Naturalna nić jedwabna zawiera dwa główne składniki fibroiny – nierozpuszczalne włókno białkowe oraz serycynę – substancję lepką. Oprócz nich znajdują się tam również minerały, tłuszcze, wosk, które mają zbawienny wpływ na ludzką skórę. Grubość nici to około 32 mikrony, długość od jednego kokonu do 1000m.
Zalety tkaniny jedwabnej
Jedwab naturalny posiada najwyższe wskaźniki jakości spośród wszystkich tkanin. Typowe zalety wszystkich tkanin jedwabnych:
- Piękno. Jedwabna nić na szlifie ma trójkątny przekrój, który niczym szlachetny diament załamuje i odbija światło. Ten efekt optyczny sprawia, że jedwabna tkanina jest wyrafinowana i szlachetna.
- Przyjemne doznania dotykowe.
- Wymiana powietrza. Powietrze swobodnie przepływa przez odzież. Ciało swobodnie oddycha naturalnie.
- Higroskopijność. Błyskawicznie wchłania wilgoć, szybko wysycha przez odparowanie wody. Dzięki tej właściwości jedwabną tkaninę można łatwo farbować na dowolne kolory i odcienie.
- Naturalna termoregulacja. Temperatura materii dostosowuje się do temperatury ciała, zapewniając komfortowe środowisko.
- Higiena. Żadne owady i patogeny żyjące w kurzu nie żyją na tkaninie. Kleszcze, wszy, mikroby boją się jedwabiu.
- Nie pomarszczony. Marszczy się bez tworzenia się zmarszczek i łatwo się prostuje. Najbardziej pomarszczony jest rodzaj tkaniny o splocie płóciennym.
- Skład chemiczny jedwabiu korzystnie wpływa na naskórek skóry, w naturalny sposób stymulując regenerację.
- Niepalny. Kiedy iskra uderza w jedwabne ubranie, nie zapala się, ale zaczyna się powoli tlić.
- Odporność na zużycie. Tkanina nie traci swoich właściwości przez wiele lat.
Wady tkaniny jedwabnej
Są też wady:
- … Naturalny jedwab ma wysoką wartość.
- Narażenie na promieniowanie ultrafioletowe. Długotrwała ekspozycja na światło słoneczne spowoduje uszkodzenie tkaniny. Dlatego nie powinieneś kupować zestawów plażowych wykonanych z naturalnego jedwabiu.
- Płynne plamy. Kiedy dostaną się krople wody, potu, deszczu, plamy pozostają na powierzchni jedwabnej tkaniny.
Gdzie jest używany jedwab
- Odzież. Głównym kierunkiem wykorzystania naturalnego jedwabiu jest krawiectwo. Korzystne właściwości tkaniny, bogaty wygląd i przyjemny w dotyku efekt to idealne połączenie do tworzenia modnych i wygodnych ubrań. Odzież damska, dziecięca, męska – sukienki, garnitury, koszule; różne dodatki – szaliki, apaszki, krawaty, dekoracje.
- Tekstylia domowe. Tkaniny jedwabne dobrze się układają i mają reprezentacyjny wygląd. Dlatego służy do dekoracji wnętrza domu. Jedwabne zasłony, narzuty, pościel. Pokrowce na meble wykonane są z gęstych rodzajów jedwabiu, a ściany są drapowane.
- Lekarstwo. Nici jedwabne są używane jako materiał do szycia chirurgicznego. Idealny materiał do szycia szwów pooperacyjnych. Nić bakteriobójcza nie rozpuszcza się, ale zawarty w nim aminokwas przyspiesza regenerację komórek i dezynfekuje ranę.
Rodzaje naturalnego jedwabiu
Nowoczesne technologie produkcji pozwalają na produkcję niewyobrażalnej liczby rodzajów tkanin z naturalnego jedwabiu, różniących się jakością surowców, rodzajem splotu nici w tkaninie, sposobem obróbki i barwienia oraz ceną.
Ale początkowo nici jedwabne z włókna morwy można uzyskać tylko w dwóch odmianach:
- Morwa to najwyższej jakości, drogi jedwab produkowany przez jedwabniki. Hodowla i idealne warunki przetrzymywania pozwalają na uzyskanie cienkiej, równej nitki.
- Tussa to odmiana jedwabiu pozyskiwana z dzikich gąsienic żyjących w naturalnych warunkach ogrodów morwy. Nić nie jest tak gładka i cienka, ale główne cechy są zachowane
Najpopularniejsze rodzaje tkanin jedwabnych
Atlas
Dosłownie przetłumaczone z arabskiego jako „gładkie”. W Chinach wynaleziono specjalny rodzaj satynowego splotu nici – osnowa zachodzi na pięć lub więcej poziomych nitek wątku. W wyniku tego tkania tkanina jest gładka, z jednej strony błyszcząca, az drugiej matowa, szorstka.
Z satyny szyją suknie ślubne, wieczorowe, smokingi, apaszki, krawaty, służą do wykańczania butów, pointy, a także szyją bieliznę pościelową. Dobrze drapowany. Istnieją odmiany satyny: mora, wzorzysta, gładka, ciężka itp.
Szarmeza
Jedwab jest podobny do satyny: ta sama błyszcząca powierzchnia przednia i matowy bełkot. Ale charmeuse jest cieńsza niż satyna i bardziej miękka. Piękna w ubraniu tkanina dosłownie przepływa przez ciało, przybierając kształt sylwetki.
Satyna jedwabna
Gęstą, błyszczącą tkaninę uzyskujemy z połączenia satyny bawełnianej i jedwabiu. Tkanina jest tańsza niż jedwab, trwalsza. Satyna jedwabna służy do szycia pościeli i koszul.
Szyfon
Bardzo cienka, delikatna, prześwitująca tkanina o splocie płóciennym. Może mieć skręt krepy, co wpływa na gęstość i wytrzymałość materii. Idealna do szycia lekkich letnich sukienek, sukienek, bluzek, szalików.
Odmiany szyfonu obejmują szyfon z masy perłowej, szyfon satynowy, szyfon krepa, szyfon-żakard.
Gaz
Przezroczysta, lekka tkanina ze specjalnym splotem nici – dwie nitki osnowy przecinają się z jednym poziomym wątkiem. Słabe tkanie sprawia, że materia jest tak przewiewna.
Odmiany gazu w zależności od wyglądu, metody tkania nici: ryż, marabut, kryształ, iluzja.
Krepa
Cienka, gęsta tkanina jedwabna wykonana z nici o dużym skręcie krepy osnowy i słabo skręconych nici wątkowych. Dlatego ma wygląd z lekko teksturowanym reliefem.
Rodzaje krepy chińskiej: szyfon krepowy (przezroczysta, przewiewna tkanina), krepa satynowa (gładka powierzchnia), żorżeta krepa (błyszcząca tkanina falista), krepa chińska.
Rodzaj ubioru i kostiumu.
Organza
Półprzezroczysta, przewiewna, umiarkowanie sztywna tkanina wykonana z mocno skręconych nici jedwabnych. Może być matowa lub z efektem opalizującym, drukowana lub jednokolorowa. Zebrana organza otrzymywana jest poprzez tłoczenie. Służą do szycia strojów koncertowych, ozdób dekoracyjnych – kwiatów, kokardek.
Stosowana również jako tkanina zasłonowa do dekoracji okien.
Muślin
Przetłumaczone z ks. Mousseline – muślin. Najlepsza przezroczysta tkanina o splocie płóciennym wykonana z mocno skręconych nici jedwabnych.
Suknie balowe, peniuary, szaliki, chusty szyte są z muślinu.
Jedwabny welon
Francuskie słowo Woal w tłumaczeniu: mgiełka, zasłona. Gładka, prześwitująca tkanina jedwabna. Welon jest drukowany, barwiony, z haftem, koronką. Wykorzystywana jako dekoracja damskich czapek i fryzur.
W przeciwieństwie do organzy ma miękką strukturę.
Lekka, lekka tkanina służy jako dekoracja czapek i damskich fryzur. Welon ślubny wykonany z jedwabnego welonu wygląda wspaniale.
Tafta
Perskie słowo Taffeta oznacza tkany, skręcony. Lśniąca, delikatna tkanina o splocie płóciennym, wykonana z bardzo mocno skręconych nici jedwabnych i bawełnianych. Dlatego tafta ma gęstą, sztywną strukturę, zmarszczki z kruchymi fałdami i dobrze zachowuje swój kształt.
Służy do szycia odzieży wierzchniej, sukienek wieczorowych, halek, zasłon.
Toile
Tkanina o splocie płóciennym o wysokiej gęstości. Posiada lekki połysk, doskonale zachowuje swój kształt. Używana jako podszewka przy szyciu krawatów, sukienek.
Chesucha (dziki jedwab)
Niesamowity materiał o niejednorodnej teksturze, dzięki temu, że nici mają różną grubość.W produkcji wykorzystano przędzę pozyskiwaną z dzikiego jedwabnika – tussa. Płótno jest trwałe, miękkie, dobrze się układa, ale wymaga delikatnej pielęgnacji. Używany podczas szycia zasłon, ubrań.
Fular
Cienka, pełna wdzięku materia. Lekkie szale, szaliki, etole szyte są z chusty. Popularne wśród mistrzów batiku, kolory idealnie pasują do tkaniny.
Dupont
Tkanina jest bardzo gęsta, wytrzymała, z lekkim połyskiem. Najpopularniejszym materiałem jest indyjski dupont. Służy do szycia zasłon, pościeli, strojów wieczorowych.
Jedwab pongee (pongee)
W tłumaczeniu z francuskiego eponge to gąbka. Tkanina o splocie płóciennym o chropowatej powierzchni, gładka lub z geometrycznym wzorem – kratka, paski, melanż. Szyją sukienki damskie i dziecięce.
Brokat
Początkowo brokat był tkany wyłącznie z grubych nici jedwabnych. Płótno jest ciężkie z bogatym wzorem, zdobione złotem i srebrem. Obecnie złoto i srebro zostały zastąpione nicią lureksową. Bogata tkanina jest używana do drogich, reprezentacyjnych strojów.
Wcześniej był z niego uszyty dla rodziny królewskiej, duchowieństwa i szlachty.
Aksamit na bazie jedwabiu
Tkanina z miękkim włosiem na przedniej stronie i jedwabną podstawą była produkowana już w XVIII wieku.
Diagonal
Przetłumaczone z ks. Serge – jedwab. Są tkane ze skręconych nici po przekątnej, przesuwając każdy kolejny rząd o 2 lub więcej nitek. Używany podczas szycia specjalnych. odzież, podszewka, techniczna.
Tkanina jest cienka i mocna.
Wełna drzewna
Cienki prześwitujący jedwab o splocie płóciennym utkany z nieskręconych nici. Ma lekki perłowy połysk, jest niesamowicie miękki, nieważki. Używany w sztuce dekoracyjnej.
Excelsior wygląda bardzo pięknie z malowaniem na szale, etole, szaliki. Kolory pojawiają się na materii bardzo jaskrawo, wpadają w luksusowe przejścia.
Silk Batiste
Trwała, cienka tkanina o splocie płóciennym. Zawartość jedwabiu w materiale jest niższa. Kambryk jedwabny jest tańszy niż czysty jedwab i łatwiej się z nim pracuje.
Wiskoza
Włókna syntetyczne są dodawane do nici z naturalnego jedwabiu. Nowoczesne technologie pozwalają uzyskać jedwab wiskozowy, który zachowuje cechy jakościowe naturalnego materiału.
Jak odróżnić naturalny jedwab od podróbki
Doświadczony nabywca z łatwością rozróżni naturalny i sztuczny jedwab. Dla początkujących istnieje kilka sposobów dokładnej identyfikacji prawdziwej tkaniny jedwabnej:
- Naturalny jedwab ma naturalny, przytłumiony połysk. W różnych warunkach oświetleniowych zmienia odcień, mieni się. Sztuczny jedwab ma matowy połysk i nie zmienia odcienia.
- W kontakcie z ciałem naturalny jedwab natychmiast osiąga temperaturę ciała.
- Naturalny jedwab jest przyjemny w dotyku. Jest miękki, delikatny, łatwo unosi się na rękach, jakby spływał. Sztuczne jest zimniejsze i twardsze.
- Dobrze wchłania wodę.
- Po zgnieceniu materia stopniowo się prostuje, nie pozostawiając zmarszczek.
Sposób na określenie autentyczności naturalnego jedwabiu
Oddziel kilka nici od materiału i podpal je.
- Włókno naturalnego jedwabiu spala się powoli bez brudu i na końcu nie tworzy stopionej kulki. Popiół ze spalania łatwo się kruszy. Jednocześnie wyczuwalny jest zapach spalonej wełny.
- Syntetyczny materiał szybko się spala, wraz z sadzą, nić topi się tworząc miękką ciemną kulkę na końcu nici, która szybko twardnieje pod wpływem powietrza. Pachnie jak stopiony plastik.
- Wiskoza szybko pali się papierowym zapachem, pozostawiając luźny popiół. Wiskoza, podobnie jak papier, jest wykonana z jednego włókna – celulozy.
Pielęgnacja jedwabiu
Aby rzecz służyła przez długi czas bez utraty swoich właściwości, konieczne jest przestrzeganie pewnych zasad dotyczących pielęgnacji produktu. Oznakowanie towaru wskazuje na metody prania, prasowania, stosunek do pralki oraz czyszczenie na sucho.
Ale ogólne zasady pielęgnacji produktu wykonanego z naturalnego jedwabiu są następujące:
- w pralce tylko w trybie delikatnego prania;
- temperatura wody do prania i płukania nie jest wyższa niż 350 ° C. Pod wpływem wysokiej temperatury składnik białkowy nici ulega zniszczeniu;
- używać detergentów tylko do delikatnych tkanin. Lepiej jest odmówić środków zmiękczających tkaniny;
- podczas płukania dodaj ocet stołowy, aby zredukować środowisko alkaliczne, 100 g octu 9% na 10 litrów wody;
- delikatne wirowanie: nie skręcać produktu i nie używać bębna pralki do wirowania;
- podczas suszenia wyklucz promienie słoneczne. Suche na płasko;
- prasować z niewłaściwej strony, delikatnie żelazkiem w temperaturze nieprzekraczającej 400.
Pomimo wysokich kosztów odzież wykonana z naturalnego jedwabiu jest bardzo popularna i prestiżowa.
Jedwabnik jest owadem tak samo pożytecznym dla ludzi jak pszczoła. Produkcja jedwabiu zawsze była opłacalną inwestycją.
