ZVEZDCHATKA – właściwości lecznicze i przeciwwskazania

Stellaria (łac. Stellaria media) to wysoka roślina o cienkiej łodydze, wąskich płatkach i białych kwiatach przypominających gwiazdy. Jest również nazywana zielarzami: wszy drzewne; ciecierzyca; szczypiący; serce, kanarek, przepuklina.

Ogrodnicy i farmerzy ciężarówek próbują wytępić rozgwiazdy. Trudno będzie się pozbyć ręcznie (pielenie ręczne) – chwast wyrzuca do 15 000 nasion. Mogą kiełkować na miejscu przez zimowanie w glebie do pięciu razy.

Opis botaniczny i wygląd rośliny

Roślina osiąga wysokość do 50 cm, łodyga wznosi się, kręcona, pełzająca; czworościenny; pędy są często owłosione, rzadziej nagie. Liście jajowate są przeciwne; u podstawy są petiolate, a bliżej wierzchołka siedzą, orzęsione na końcach. Kłącze to cienka, rozgałęziona struktura.

Kwiatostany wielokwiatowe są rozłożyste, kwiaty są białe, przypominają gwiazdkę i są głęboko rozdzielone. Każdy kwiat ma jednooczkowy jajnik. Owoce kwiatów wyglądają jak zaokrąglone (czasami jajowate) podłużne kapsułki z sześcioma otwierającymi się zaworami. Kapsułka zawiera dużą liczbę zaokrąglonych, pomarszczonych, czerwono-brązowych nasion. Okres kwitnienia to późna wiosna i lato. Okres dojrzewania i odrzucania nasion trwa od pierwszego miesiąca letniego do połowy jesieni.

Skład chemiczny

Badania botaniczne wykazały obecność: karotenu, kwasu synapinowego, w niewielkich ilościach – olejku eterycznego. Świeża trawa zawiera zestaw witamin: C, E, K. Obecne są mikroelementy: magnez, miedź, potas, chlor, kobalt, selen, krzem i żelazo. Popiół po spaleniu składa się głównie z soli chloru i potasu.

Klasyfikacja

Hierarchia botaniczna:

  • rodzaj – Zvezdchatka;
  • rodzina – Goździk;
  • zamówienie – Goździk;
  • klasa – dwuliścienne;
  • dział – Kwitnienie.

Znaleziono i przebadano ponad 100 podgatunków Zvezdchatki. W samym naszym kraju odnotowano około pięćdziesięciu gatunków. W środkowoeuropejskiej części odnotowano kilkanaście gatunków.

Najbardziej znane typy:

  • średni (media Stellaria);
  • zboża (Stellaria graminea);
  • lancetowate (Stellaria holostea);
  • długolistny (Stellaria longifolia);
  • bagno (Stellaria palustris);
  • Stellaria grubolistna (Stellaria crassifolia);
  • las (Stellaria nemorum).

Rozpiętość

Rozgwiazda występuje w pobliżu brzegów rzek oraz w pobliżu zbiorników wodnych, na torfowiskach i torfowiskach turzycowych i mchowych, w lasach, na łąkach i polach wzbogaconych w próchnicę i o dostatecznym poziomie wilgotności. Najczęściej wszy drzewne (inna nazwa) występują na nizinach górskich, w lasach tajgi. Wszystkie rodzaje wszy drzewnych są odporne na niskie temperatury.

Naturalny wzrost: żyzne obszary Eurazji, Ameryki Północnej.

Rodzaje i odmiany

Średnia rozgwiazda

Gwiaździsta średnia to roślina jednoroczna. Wysokość leżącej lub wstępującej łodygi nie przekracza 30 cm Łodyga jest cienka, rozgałęziona, równomiernie, ale lekko ulistniona. Liście są jajowate ze spiczastym końcem.

Kwiaty są końcowe lub pachowe. Płatki mają kolor biały. Płatki kwiatów są dwudzielne, z długimi szypułkami. Kwitnienie trwa od maja do połowy jesieni. Dojrzałe owoce – kapsułki wypełnione nerkowatymi lub okrągłymi nasionami – można znaleźć od połowy lata do końca września.

Charakterystyczną cechą gwiazdy środkowej jest silne przywiązanie pąków, które nie rozdzielają się nawet zimą.

Inną cechą odróżniającą wszy środkowe od innych podgatunków jest rząd włosów rozciągających się wzdłuż łodygi z jednej lub drugiej strony.

Starworm zbożowy

Wieloletnia gwiezdna zielna. Inna nazwa to płatki; jest popularnie nazywany „Końskim Kamieniem Milowym” lub trawą pijaną z powodu dużej ilości neurotoksyn.

Naga łodyga z gałęziami rozpościera się wzdłuż ziemi, dorasta do wysokości 45 cm, pędy są szare, działkami są białe.

Miejsca wzrostu – łąki, nieużytki, stepy z rozwidleniami, brzegi zbiorników wodnych, pobocza dróg, obrzeża pól.

Owocowanie występuje od wczesnego lata i trwa do połowy jesieni.

Starwort dębowy

Uzdrowiciele drewna dębowego Zvezdchatka nazywani „miksturą sowy” . Roślina wieloletnia; na wysokości wznosząca się łodyga może osiągnąć 60 cm, której pokrycie stanowią włosy gruczołowe. Liście bezszypułkowe są cienkie, jajowate. Kwiaty mają długą łodygę, rosną na widelcach formy wierzchołkowej i pachowej. Płatki ozdobione są gwiazdkami w kolorze białym. Owocem starwort jest pudełko z nasionami.

Roślina zaczyna kwitnąć w ostatnim miesiącu wiosny i kwitnie w połowie lipca. Można spotkać się w lasach o wilgotnych glebach.

Charakterystyczną cechą gwiazdeczki dębowej jest jej zdolność do modyfikacji (roślina ma kilka podgatunków).

Gwiazda o sztywnych liściach

Gwiaździsta roślina o sztywnych liściach to wieloletnia roślina, która nie wznosi się powyżej pół metra. Korzeń pełznie, z rozgałęzioną strukturą. Podstawa pędów jest cienka, krucha i ma kształt czworościenny. Bezszypułkowe liście są przeciwne; blaszki liściowe są lancetowate, ze spiczastym końcem. Kwiaty są białe, których średnica nie przekracza 30 mm. Kwitnienie rozpoczyna się w kwietniu, a kończy wraz z nadejściem lata. Owocowanie trwa przez wszystkie miesiące letnie.

Gwiaździstość sztywnolistną można spotkać w lasach iglastych, liściastych i mieszanych z żyzną glebą. Ulubione miejsca – dobrze oświetlone skraju lasu; doskonale współistnieje z innymi krzewami.

Gwiaździsta roślina liściasta stosowana jest jako roślina miododajna i pastewna. Znane są jednak przypadki zatrucia koni tym ziołem.

Starworm leśny

Uzdrowiciele i uzdrowiciele nazywają ją „Yaskirka” lub „Chaveda”. To wieloletnie zioło, które nie przekracza pół metra; łodyga częściej leży w pozycji leżącej, czasem wznoszącej się, ma gładką powierzchnię, jednak jej wierzchołek jest rozgałęziony; płytki liściowe przypominają serce, spiczaste, siedzący tryb życia; kwiaty są białe. Okres kwitnienia to ostatni miesiąc wiosny i całe lato. Nasiona są wyrzucane przez wydłużone pudełko w kształcie kuli.

Bunge starworm

Gwiaździsta Bunge to wieloletnie zioło występujące w ciemnych lasach tajgi z mchem iglastym. Charakterystyczną różnicą jest pełzające kłącze. Jego wzrost osiąga 50 cm, łodyga jest cylindryczna, prosta lub posiada liczne gałęzie. Włosy gruczołowe rozciągają się na całej powierzchni łodygi. Podstawowe liście opadają do czasu kwitnienia; łodyga – jajowata, spiczasta, zakończona rzęskami; górne są siedzące. Białe podłużne płatki podzielone na pół, nie sięgające podstawy kwiatu. Kwitnienie występuje w maju i we wszystkich miesiącach letnich. Owocem jest jajowata torebka z licznymi nasionami.

Ludzie zauważyli, że kolory woodlice mogą przewidywać pogodę, w szczególności początek deszczu. Wynika to z faktu, że trawa gwiaździsta jest podatna na zmiany wilgotności i temperatury. W ciągu dnia będzie padać, chyba że korona kwiatu podniesie się i otworzy o 9 rano.

Właściwości farmakologiczne

Woodlice nie jest oficjalną rośliną leczniczą, dlatego nie jest używana przez farmakologów do przygotowywania tradycyjnych form leków. Jednak obecne substancje biologicznie czynne nadają mu właściwości:

  • przeciwzapalny;
  • immunostymulujące;
  • gojenie się ran;
  • regenerujący.

Kornik zawiera flawonoidy i witaminę C, które zapewniają dostawę tlenu do mięśnia sercowego, zwiększając przepływ krwi.

Wszy drzewne zawierają witaminę K, która jest znana w medycynie jako integralny składnik leków zatrzymujących krwawienie i przyspieszających krzepnięcie krwi.

Należy pamiętać, że większość gatunków wszy drzewnych jest trująca.

Podanie

W medycynie

Farmakologia przemysłowa nie wykorzystuje wszy do produkcji leków, ponieważ skład ziół nie jest w pełni poznany.

Kornik jest klasyfikowany przez botaników jako roślina trująca.

Zielarze, osteopaci i tradycyjni uzdrowiciele nadal wykorzystują dobroczynne właściwości lecznicze wszy drzewnej, aby pozbyć się chorób i poprawić organizm. Przygotowywane są nalewki, napary, wywary, oleje kompozytowe, suszone są składniki roślinne, zbierany jest sok. Przygotowane mikstury są spożywane wewnętrznie. Stosowane są w postaci okładów, otarć, okładów (oleje, soki, wywary, nalewki).

W gotowaniu

Świeżo oskubane liście i łodygi wszy drzewnej są wykorzystywane przez smakoszy do przygotowywania sałatek. Suszone liście i drobno połamane łodygi rośliny służą jako przyprawa do różnych potraw.

Należy pamiętać, że w przypadku zatrucia należy natychmiast skonsultować się z lekarzem i poinformować o spożyciu wszy drzewnej.

W innych obszarach

Farmy dodają świeże rozgwiazdy i siano do paszy dla bydła (bydła), świń, koni, drobiu, królików. Znane są jednak przypadki zatruć zwierząt, w szczególności koni. Suszone zioło nie traci swoich trujących właściwości.

Gospodarstwa pszczelarskie (w szczególności syberyjskie, o ubogiej roślinności) zlokalizowane są w pobliżu pól z gwiezdną, ponieważ jest to doskonała roślina miododajna i ma długi okres kwitnienia.

Ważne jest, aby wiedzieć: osoba, która zatruła się wszami drzewnymi, ma podwyższoną temperaturę ciała – do 40 ° C, skurcze mięśni odczuwalne w kończynach i brzuchu.

Podczas badania powierzchni śluzowych stwierdza się przekrwienie – silny przepływ krwi, puls przyspiesza lub staje się bardzo słaby. Oddychanie przyspiesza. Należy natychmiast wezwać lekarza.

Wskazania do stosowania

Rośliny nie są oficjalnie uznawane za lekarzy, homeopatów i uzdrowicieli, są używane do łagodzenia i leczenia wielu chorób. Kiedy homeopaci zalecają stosowanie gryzącej muszki:

  • leczenie hemoroidów;
  • zatrzymanie krwawienia;
  • leczenie krwioplucia;
  • powstrzymanie wymiotów krwią;
  • przywrócenie organizmu po stanie hipowitaminozy.

Rosół z kornika złagodzi dolegliwości:

  • narządy wewnętrzne (narządy krwiotwórcze, układ moczowo-płciowy);
  • narządy oddechowe (kaszel);
  • narządy trawienne (ból przewodu pokarmowego);
  • zmiany skórne (wysypki, długie i trudno gojące się rany i owrzodzenia, ropnie).

Relaksujące kąpiele są przygotowane na tonizację opuchniętych nóg. Kornik jest stosowany przez uzdrowicieli w leczeniu nowotworów nowotworowych.

Kąpiele wywarowe odmładzają i tonizują skórę.

Ciecierzyca leczy, a więc aktywnie zapobiega nadczynności tarczycy, miażdżycy, osteochondrozie, marskości wątroby, szkorbutowi, zapaleniu pęcherza, anemii, chorobom oczu.

Formy dawkowania woodlice od tradycyjnych uzdrowicieli:

  • wywar
  • napar
  • nalewki
  • sok
  • świeża trawa

Przeciwwskazania do stosowania

Podstawowymi przeciwwskazaniami są reakcje alergiczne na składniki ziołowe oraz indywidualna nietolerancja. Zabrania się stosowania wszy drzewnych u kobiet w ciąży i dzieci.

Zabrania się również stosowania we wczesnym okresie dojrzewania przy nieuformowanym układzie rozrodczym – ze względu na zdolność składników ziół do wywoływania przedwczesnego dojrzewania.

Stosować ostrożnie u pacjentów z niedociśnieniem, z niewydolnością serca, z zaostrzonymi chorobami przewodu pokarmowego.

Zakup surowców

Zakup materiału leczniczego przypada na rozkwit gwiezdnych kwiatów. Do zbierania wykorzystuje się tylko górną, nadziemną część wszy drzewnej – łodygi, liście i kwiaty.

Nie zaleca się zbierania przy drogach iw pobliżu obiektów przemysłowych. Podczas wzrostu roślina może gromadzić toksyny i trucizny.

Zerwaną trawę należy oczyścić z zanieczyszczeń i gruzu i rozłożyć w warstwie 3-5 cm na suchym, czystym podłożu papierowym lub tkaninowym. Proces suszenia powinien odbywać się w zacienionym, wentylowanym miejscu, poza zasięgiem bezpośredniego światła słonecznego. Podczas deszczu trawę należy zbierać, aby nie przemoczyła i nie wchłaniała nadmiaru wilgoci. Rozgwiazdę można suszyć w suszarce elektrycznej, ustawiając temperaturę na 40-50 ° C. Gotowy wysuszony produkt należy pokruszyć. Przechowywać w płóciennej torbie, szklanym słoju lub papierowej torbie. Okres przydatności do spożycia wynosi 1 rok.

Długotrwałe suszenie może obniżyć poziom gojenia. W takim przypadku trudno będzie śledzić dawkę. Jeśli nie możesz samodzielnie przygotować wszy drzewnej, możesz ją kupić u uzdrowicieli i zielarzy. Pamiętaj, aby zapytać, gdzie zebrano trawę, aby w pobliżu nie było ruchliwych dróg ani przedsiębiorstw z niebezpiecznymi odpadami.

Przepisy na nalewki i wywary

Napary:

  • Do użytku wewnętrznego: 1 łyżkę drobno pokruszonej suszonej rośliny wlać do szklanki wrzącej wody. Odbiór jest zalecany przed posiłkami, 1 łyżka stołowa co 6 godzin dziennie.
  • Do użytku zewnętrznego: 2 łyżki drobno pokruszonych suszonych ziół do szklanki wrzącej wody. Zaleca się pozostawić na 40 minut, nakładać na skórę jako balsam / okład.

Nalewka z starworta: 20 g suszonych siekanych ziół – około 4 łyżeczek (zakładając, że w łyżeczce jest 5 gw łyżeczce) zalać 300 ml 70% alkoholu. Aby wytrzymać infuzję przez 10-12 dni. Przefiltrowany roztwór zaleca się spożywać przed posiłkami do 3-4 razy dziennie w ilości 30-40 kropli.

Przepis na wywar: świeżą lub suszoną trawę zawiń w ściereczkę i zanurz we wrzącej wodzie na 30 sekund. Nałóż ciepły płatek trawy na obszar ropnia.

Aleksandra

Edytor serwisu