Z pewnością każdy zna ten najbardziej znany smak dzieciństwa – smak wiśni. Poświęciła się wielu dziełom sztuki, opiekowała się każdym kiełkiem, aby później mogła zrobić pyszny dżem. O dobroczynnych właściwościach tej rośliny można mówić długo, bo nie na próżno ludzie mówią i mówią, że wiśnia to „jagoda serduszka”. Portal dostarczy najbardziej szczegółowych i interesujących informacji o smacznej i zdrowej jagodzie.
Opis botaniczny
W wielu krajach świata wiśnia pospolita jest najczęściej spotykaną odmianą, ponieważ roślina ta nie ma wartości. Owoce zawierają wiele użytecznych substancji, które są dziś szczególnie potrzebne organizmowi w każdym wieku. Są to kwasy organiczne, cukry, witaminy, żelazo i wiele więcej.
Ten uprawiany gatunek jest symbiozą dobrze znanej czereśni słodkiej i stepowej.
Drzewo może osiągnąć wysokość od pięciu do sześciu metrów. W okresie szybkiego kwitnienia kwiaty charakteryzują się obecnością 5 płatków ze średnio 15 pręcikami. Owoc składa się z czerwonego, wiśniowego miąższu (w dojrzałej postaci mogą pojawić się bordowe odcienie) i kostnej kulki wewnątrz. Smak takiego przedstawiciela owoców jest wyjątkowy – słodko-kwaśny. Wzrost występuje w strefach umiarkowanych temperatur.
Jeśli chodzi o korę, czerwono-brązowe odcienie są nieodłączne dla młodych gałęzi; w przypadku starszych gałęzi i pnia kolorystyka jest taka sama – szara, miejscami z refleksami.
Liście mają prymitywny kształt ogonków liściowych z błyszczącą ciemnozieloną powierzchnią na zewnątrz i nieco jaśniejszą na spodzie. Liść ma zwykle od sześciu do ośmiu centymetrów długości.
Klasyfikacja
Gatunek: Wiśnia pospolita, Królestwo: Rośliny Rodzaj: Śliwka, Podział: Kwitnące, Różowe rodziny. W sumie występuje około 150 różnych gatunków tej rośliny z nieznacznymi różnicami (głównie smak i gatunek).
Formuła kwiatowa
Formuła tworzenia kwiatów jest następująca: h5 l5 t5 p1
Każda wartość oznacza:
- Ch5 – obecność pięciu działek;
- L5 – pięć płatków;
- T5 – pięć pręcików;
- P1 – jeden słupek.
Widoczny jest również prawidłowy kształt, obecność kilku osi symetrii oraz obecność pochodzenia biseksualnego.
Skład chemiczny
Wiśnia zwyczajna jest bogata w wiele różnych naturalnych substancji – kora, liście i owoce są na swój sposób wyjątkowe. Rozważ bardziej szczegółowo każdy składnik pod kątem obecności chemikaliów i ich znaczenia dla ludzi:
- Liście i zielone gałęzie. Są takie pierwiastki jak: witaminy, kwasy organiczne, węglowodany, pierwiastki śladowe, olejki eteryczne, kumaryna i garbniki. W odpowiednich proporcjach wszystkie te substancje mają korzystny wpływ na organizm, poprawiając funkcjonowanie wielu różnorodnych układów;
- Drewno (w tym kora). Zawartość kumaryny i oksykumaryny, substancji zapobiegających gniciu (dezynfekujących) oraz różnych olejków eterycznych działa ochronnie na drzewo przed różnymi szkodnikami. Te same właściwości występują w ludzkim ciele;
- Świeże owoce. Zawiera najszerszą listę pierwiastków niezbędnych dla zdrowia człowieka, a mianowicie: witaminy (C, A, B1-2-3 itd.), Przeciwutleniacze, pektyny, kwasy organiczne (salicylowy, jabłkowy, cytrynowy itp.), Węglowodany, mikro – i makroelementy, kumaryna, antocyjany (naturalne substancje barwiące).
- Kości. Ich skład jest następujący: oleje, amigdalaza. Należy zaznaczyć, że w samej kości znajduje się trucizna amigdaliny (następnie cyjanek) – zawartość w jednej jednostce w żaden sposób nie wpłynie na człowieka – jego organizm jest w stanie ją zneutralizować.
Najmniej zbadanym miejscem wiśni jest szypułka.
Istnieje już znana substancja tanina, niektóre naturalne barwniki itp.
Aktywne składniki
Ten przedstawiciel ogrodu ma ogromną ilość substancji aktywnych, które aktywują wiele procesów, zarówno w swoim składzie, jak iw składzie innych organizmów.
Obecność cukrów (głównie glukozy) i kwasów (nikotynowych, foliowych itp.), A także obecność karotenu wpływa pozytywnie na wszystkie procesy metaboliczne. A zawarte w miazdze witaminy P, C, B1 i B2 również zaliczają się do kompleksu aktywnego.
Dzięki antocyjanom i bioflawonoidom pojawiają się czerwone odcienie o różnym stopniu dojrzałości. Liście są surowcem do zbierania rutyny, czyli witaminy P.
Jeśli chodzi o garbniki, jest ich bardzo mało – nieco ponad 0,2%, pektyna zawiera -0,5%.
Nawiasem mówiąc, rola pektyny jest bardzo ważna podczas przygotowywania dżemu – taki dżem jest kandyzowany w bardzo rzadkich przypadkach i praktycznie nie tworzy galaretki.
Właściwości farmakologiczne
Naukowcy od dawna udowodnili możliwość wyleczenia wielu chorób za pomocą miąższu owoców wiśni. Najbardziej znanym sposobem wykorzystania tej rośliny owocowej jest wzmocnienie ścian naczyń krwionośnych, a co za tym idzie, zapobieganie zakrzepicy i innym chorobom związanym z układem sercowo-naczyniowym.
Również spadek ciśnienia krwi, wzrost hemoglobiny, zapalenie stawów, dna i epilepsja są dodawane do listy pokonanych dolegliwości.
Wiśnie można stosować również podczas przeziębień – dobrze radzi sobie z procesami zapalnymi, obniża gorączkę i pomaga odkrztusić flegmę z płuc, pozytywnie oddziałuje na układ nerwowy i przewód pokarmowy.
Obecność kwasu foliowego w owocach doskonale wspomaga rozwój zarodka u kobiety w ciąży, dlatego wielu lekarzy zaleca, aby nie rezygnować z tego czerwonego asystenta.
Świeżo wyciśnięty sok wiśniowy staje się aktywnym bojownikiem przeciwko różnym infekcjom charakteryzującym się formami ropotwórczymi i różnymi E. coli, jednocześnie usprawniając wszystkie procesy metaboliczne w organizmie.
Nie sposób nie wskazać przeznaczenia dietetycznego tego produktu leczniczego. Z łatwością poprawia apetyt i wspomaga łagodne trawienie oraz działanie przeczyszczające. Niewiele wiadomo, ale sok z liści wiśni aktywnie zatrzymuje krwawienia z nosa.
Różne napary działają uspokajająco. Ekstrakty z liści i gałązek są ekstrahowane z właściwościami przeciwutleniającymi, co oznacza, że takie środki są po prostu niezbędne każdemu organizmowi do wzmocnienia układu odpornościowego.
Mówiąc o liściach zwykłej wiśni można również wskazać wiele przydatnych właściwości związanych z różnymi dolegliwościami. Parząc herbatę z takich liści można ostrzec się przed stanami zapalnymi.
Napary wodne zatrzymują krwawienie, rozpuszczają kamienie nerkowe itp.
Szypułki, a raczej środki na nich oparte, mają działanie moczopędne. Korzenie pomagają w leczeniu wrzodów żołądka. Żywica uwalniana przez drzewo w procesie życiowej aktywności leczy błony śluzowe jelit i żołądka, ponieważ ma właściwości otulające i ochronne.
Wskazania do stosowania
Wszyscy wiedzą, że pyszne wiśnie to nie tylko jedzenie – są doskonałym sprzymierzeńcem w walce z wieloma dolegliwościami i dolegliwościami.
Wskazań do stosowania różnych produktów na bazie tego owocu jest bardzo wiele. Uważa się, że sama świeża miazga jest przydatna. Choroby przewodu pokarmowego, przeróżne stany zapalne, przeziębienia, zaburzenia ośrodkowego układu nerwowego (ośrodkowego układu nerwowego) – ta mała, pozornie zwyczajna wiśnia z łatwością poradzi sobie z wszystkimi tymi dolegliwościami.
Również ten przedstawiciel flory jest niezbędny w żywieniu dietetycznym ze względu na swoje korzystne właściwości (osłabiające, moczopędne, uspokajające) i niskokaloryczne.
Jednocześnie zapobieganie rozwojowi infekcji ropnych, poprawa metabolizmu oraz normalizacja pracy nerek i płuc są również wynikiem interakcji składników chemicznych czereśni zwyczajnej.
Przeciwwskazania
Na początek warto zaznaczyć, że wiśnie są uczulające. Dla osób z wrzodami żołądka i niskim ciśnieniem krwi warto również zrezygnować z jagód – przyczynia się to do jej dalszego obniżenia.
Innym ważnym faktem jest obecność w kości substancji amigdaliny (najsilniejszej trucizny), która rozkłada się w jelicie i przekształca się w niszczący kwas cyjanowodorowy.
Dlatego bardzo długie przechowywanie dżemu lub kompotów na bazie wiśni jest niebezpieczne dla zdrowia.
Opis gatunków i odmian
Istnieje wiele odmian drzew, każda z nich ma swoje własne cechy, charakterystyczne cechy, cechy.
Antracyt i młodość
Antracyt . Ta odmiana jest uważana za odporną na zimę i bardzo plenną. Charakteryzuje się niewielkim, krzaczastym drzewem o średniej gęstości. Kwitnienie rośliny następuje w ciągu tygodnia od drugiej dekady maja.
Sam owoc ma zaokrąglony kształt (zwykle sercowaty), średniej wielkości i wadze od 4 do 5 gramów. W dojrzałej postaci ma bordowy kolor z ciemnymi odcieniami, czasem prawie czarny. Kolor soku jest odpowiednio ciemnoczerwony. Smak jest intensywny, słodko-kwaśny.
Owocowanie tej młodej odmiany rozpoczyna się dopiero w czwartym roku od momentu sadzenia. Różni się wysokimi plonami – od 1 hektara można zbierać, w ilości około 96 centów.
Młodzież . Dojrzałe drzewo ma niewielką wysokość – około 2 metrów. Jedną z charakterystycznych cech tego gatunku są nisko wiszące gałęzie, które znacznie ułatwiają okres zbioru.
Kwiatostan zawiera od trzech do siedmiu białych kwiatów o promieniu półtora centymetra. Okres szybkiego kwitnienia od pierwszej do drugiej dekady maja.
Podobnie jak odmiana antracytowa, owoc waży od 4 do 5 gramów. Przeważnie mają owalny kształt i ciemnobordowy kolor dojrzałych owoców. Odmiana dość odporna na suszę i mróz.
Brunetka i Karmazyn
Brunetka . Wysokość tego drzewa wynosi 2,5 metra. Charakterystyczną cechą jest tutaj rozłożysta korona, która podczas kwitnienia ma na sobie małe białe kwiaty.
Owoce mają nietypowy, lekko spłaszczony kształt. Średnia waga jednej wiśni to 4 gramy. W stanie dojrzałym wiśnie mają ciemnobordowy kolor.
Kolejną charakterystyczną cechą jest dobra stabilność na łodydze – jagody praktycznie się nie kruszą.
Roślina dobrze znosi suszę i niskie temperatury.
Karmazynowy . Krzaczaste drzewo ma stosunkowo niewielką wysokość – około dwóch metrów i kulisty rozłożysty kształt.
Kwitnie w trzeciej dekadzie maja.
Owoce są wyraźnie duże (do 4 gramów), kuliste. Mają dość słodki smak z lekką kwaskowatością.
Bystrinka i pamięć Jenikeeva
Bystrinka . Różni się dobrą odpornością na ekstremalne temperatury (do 45 stopni). Wysokość drzewa sięga 2,5 metra. Korona rozpościera się, ma kształt kuli.
Średnica powstałych kwiatów do 5 cm, kwiaty są zbierane w małe kwiatostany – po trzy do pięciu sztuk w każdym.
Kwitnienie rozpoczyna się w drugiej dekadzie maja.
Owoce mają wyraźny owalny kształt. Waga owoców – do 3 gramów.
Ku pamięci Yenikeeva. Drzewo ma dużą wysokość – do 3 metrów. Korona ma zaokrąglony kształt, obniżony (opadający).
Dojrzałe owoce ważą do 5 gramów.
Charakteryzują się również owalnym kształtem i ciemnoczerwonym kolorem. Dojrzały miąższ i sok mają ten sam odcień.
Pamięci Wawiłowa i pamięci Sacharowa
Ku pamięci Wawiłowa. Ma dość wysoki wzrost. Korona ma kształt piramidy z rozpostartą strukturą.
Owoce są okrągłe, w kształcie serca. Masa jednej wiśni sięga 4,2 grama. Barwa dojrzałych owoców jest jasnobordowa.
Pamięci Sacharowa. Charakteryzuje się średniej wielkości drzewem z rozłożystą koroną. Owoce są wystarczająco duże – do 4 gramów, które po osiągnięciu dojrzałości mają jaskrawoczerwony odcień. Smak: przeważnie słodki z lekką kwaskowatością.
Odmiana jest mrozoodporna i odporna na wypływanie dziąseł.
Garland i Gnome
Garland . Roślina ma dość skromny rozmiar, różniący się średnimi wartościami. Średnia wysokość to trzy i pół metra. Korona ma rozłożysty kształt i proste, opróżnione gałęzie.
Podobnie jak powyższe odmiany, kwiatostany Garland mają 3-5 białych kwiatów. Średnia waga dojrzałego owocu wynosi 6 gramów i jest koloru ciemnoczerwonego.
Charakterystyczną cechą tej odmiany są bliźniacze owoce „bliźniaków”.
Gnom . Nazwę tę nadano ze względu na niski wzrost tego krzaczastego drzewa, który ma zaledwie metr wysokości. Korona ma rozłożystą strukturę, opadający kształt.
Kwitnienie następuje dość późno – w trzeciej dekadzie maja – w pierwszej dekadzie czerwca.
Owoce są okrągłe i ważą nie więcej niż 4 g. W stanie dojrzałym barwa jest ciemnoczerwona. Miąższ ma przyjemny słodki smak z lekką nutą kwaskowatości.
Krasnodar słodki i Tamaris
Krasnodar słodki. Drzewo jest średniej wielkości, z zaokrągloną, rozłożystą koroną o opadającej strukturze. Kwiaty zbiera się w kwiatostany po 3-4 kwiaty każdy.
Dojrzałe owoce są ciemnoczerwone i średniej wielkości – do 4,5 grama okrągłego kształtu. Smak charakteryzuje się przyjemnym, słodkim z niewielką ilością kwasu.
Główną cechą tej odmiany jest wczesne kwitnienie.
Tamaris . Główną cechą tej rośliny jest jej niski wzrost (do 2,5 metra) i zaletą jest łatwa w pielęgnacji. Również ta odmiana jest dość owocna. Korona ma zaokrąglony, rozłożysty kształt z podniesionymi krawędziami.
Owoce są wystarczająco duże – około 5 g. Mają ciemnoczerwony kolor i wyraźny słodko-kwaśny smak. Roślina dość odporna na mróz, ale mało odporna na suszę.
Turgenevka i Minx
Turgenevka . Cechą charakterystyczną jest dość wysoki wzrost drzewa – do 3,5 metra. Korona przypomina odwróconą piramidę.
Owoce mają średnią masę 4,5 grama i charakterystyczny kształt serca.
Dojrzałe owoce mają bogaty bordowy kolor i wyraźny charakterystyczny smak.
Minx . Drzewo jest dość wysokie – osiąga wysokość do 4 metrów. Korona jest okrągła, rozłożysta.
Owoce dorastają do 6 g, a gdy są dojrzałe, mają kolor bordowy lub czarno-bordowy.
Same wiśnie są płasko zaokrąglone z prawie niewidocznym szwem przypominającym wiśnię. Smak jest jasny i charakterystyczny.
Obfite, Shubinka i Oka Ruby
Obfite . Drzewo karłowate z zaokrągloną gęstą koroną.
Owoce osiągają masę 3,5 gi mają szeroko zaokrąglony kształt dojrzałych owoców. Wiśnie mają raczej kwaśny smak, ale mimo to są słodkie i przyjemne.
Okres szybkiego kwitnienia to druga lub trzecia dekada maja.
Trwałość wynosi około osiemnastu lat. Owocowanie jest na wysokim poziomie – średnio z jednego hektara można zebrać siedem i pół tony wiśni. Odmiana bardzo odporna na mróz (zarówno kwiaty jak i pąki).
Shubinka. Na wysokości ten typ drzewa może osiągnąć nawet 4 metry z koroną przypominającą piramidę.
Owoce są dostatecznie małe (od 2 do 2,5 g), okrągłe, dojrzałe o barwie bordowej lub ciemnoczerwonej. Smak jest dość kwaśny, cierpki. Okres dojrzewania jest dość późny – od początku sierpnia do końca września.
Dobra Ruby. Drzewo tej odmiany osiąga wysokość 2,5 metra. Korona ma opadający, rozłożysty kształt i średnią gęstość.
Dojrzałe owoce mają masę do 5 gi ciemnoczerwone odcienie. Charakterystyczny smak (słodko-kwaśny).
Odmiana jest odporna na ekstremalne temperatury i ma doskonałe właściwości plenności.
Rozpiętość
Miejscem dystrybucji tej rośliny jest Półwysep Bałkański. Dziś aktywnie rośnie i (w ogrodach i ogrodach warzywnych). Po stronie południowej zdarzają się przypadki dzikiej dzikości tego typu wiśni, ale w bardzo małych proporcjach.
Zastosowanie w medycynie
Jak wspomniano wcześniej, ten przedstawiciel owoców jest aktywnie wykorzystywany w medycynie praktycznej do leczenia różnych chorób. Same świeże wiśnie doskonale gasią pragnienie, poprawiają trawienie i zwiększają apetyt.
Mają następujący wpływ na organizm ludzki:
- przeciwzapalny;
- antyseptyczny;
- przeciwutleniacz;
- wykrztuśny;
- wzmacnia naczynia krwionośne;
- przeciwgorączkowy;
- Tonik;
- moczopędny;
- lekki środek przeczyszczający.
Produkty na bazie wiśni są również używane do celów uspokajających.
Niewiele wiadomo, ale klej wiśniowy służy do leczenia i eliminacji trądziku.
W kosmetologii
Miąższ i sok z tego cudownego owocu służy do zabiegów pielęgnacyjnych na włosy i skórę twarzy (nakładanie odżywczych i odświeżających maseczek). Sok wiśniowy pozytywnie wpływa na przetłuszczającą się skórę głowy i twarz. Ponadto za pomocą maseczek wiśniowych można usunąć (wybielić) plamy starcze i piegi.
W gotowaniu
Owoce nadają się do spożycia jako świeże, suszone, marynowane i konserwowe. Z nich można również zrobić różne galaretki, kompoty, syropy, dżemy, konfitury, wina, likiery, likiery itp.
Z pewnością każdy zna wspaniałe połączenie wiśni z alkoholem.
Wiśnie to także doskonałe sosy, które nie nadają się do słodkich potraw – połączenie z mięsem i rybą to wspaniała symbioza, która się uzupełnia.
Każdy zna różne ciasta i ciasta, które zawierają produkty na bazie wiśni lub same świeże owoce. A liście wiśni służą jako baza do tworzenia herbat lub składnik do przygotowania kiszonych ogórków, pomidorów czy grzybów.
Zakup surowców
Roślina służy do tworzenia środków na dolegliwości. Surowcami są zarówno same owoce, jak i łodygi, liście, a nawet kora.
Aby przygotować herbaty lecznicze, łodygi są zbierane z wyprzedzeniem (małe gałęzie, do których przyczepiony jest sam owoc), po uprzednim zebraniu ich w ogrodzie i selekcji podczas procesu sortowania. Po selekcji odbywa się etap suszenia z reżimem temperatury 60-70 stopni. Proces ten można przeprowadzić na zewnątrz bez dostępu wilgoci (pod pokładami odbijającymi światło słoneczne).
O wysuszeniu łodyg świadczy brak zapachu i gorzki smak. W przypadku liści wszystko przebiega w ten sam sposób. Owoce suszy się w dwóch wariantach: in vivo lub w specjalnej suszarce.
Po wysuszeniu przygotowanych surowców należy je spakować – odbywa się to poprzez ułożenie ich w szklanych pojemnikach ze szczelnymi pokrywkami lub w specjalnych workach do przechowywania w ciemnych, suchych, wentylowanych pomieszczeniach o optymalnym stosunku temperatur.
