Rumianek na jelita – korzyści, odbiór i przepisy

Leczenie chorego jelita wymaga dużego wysiłku i pieniędzy. Ale nie wszystkie leki pomagają szybko pozbyć się bólu. Dlatego terapię często uzupełnia się lekami ziołowymi, w szczególności lekami na bazie rumianku. Spróbujmy zrozumieć, jak prawidłowo używać tego kwiatu i jakie są jego główne cechy.

Opis rośliny

Rumianek apteczny (Matricāria chamomīlla) to typowy gatunek z rodzaju rumianku stosowany w medycynie ludowej i tradycyjnej, kosmetologii i innych dziedzinach produkcji. Jest aktywnie uprawiany w Azji, Europie i Ameryce Północnej, a jako gatunek inwazyjny rumianek występuje we wszystkich regionach pozatropikalnych świata. Ale popyt na elektrownię wynika nie tylko z dużej powierzchni.

Najważniejsze są połączone właściwości rumianku, dzięki którym nawet osłabiony organizm ludzki szybciej się regeneruje.

Cechy wyglądu

Rumianek apteczny – to właśnie go stosuje się w leczeniu przewodu pokarmowego – to roślina jednoroczna należąca do rodziny Astrov. Kwiat ma słabo rozgałęziony korzeń palowy o jasnobrązowym kolorze. Łodyga rośnie od 15 do 60 centymetrów, a liście są naprzemienne, siedzące i nieco rozszerzone u podstawy.

Ważne: Kwiaty pojawiają się w pierwszym miesiącu lata, aw trudnych warunkach klimatycznych – około lipca, kiedy gleba wystarczająco się nagrzeje.

Kwiatostany rumianku to koszyczki o średnicy 2,5 centymetra. Owijki do koszy są białe, wielorzędowe. Zewnętrzną stronę koszyczka tworzą liście żeńskie języczkowate o długości od 1,2 do 1,8 centymetra. A pośrodku znajdują się żółte lub ochrowe rurki obu płci z małymi słupkami.

Owoce rośliny mają zwężony u podstawy kształt. Są to niełupki lekko ściśnięte z boków. Odcień Matricāria chamomīlla achenes jest brązowozielony. A diploidalny zestaw chromosomów w ich zawartości to 18.

Skład rumianku

Skład chemiczny rumianku determinuje aktywne wykorzystanie kwiatu w medycynie. Do głównych składników, z których powstają tkanki roślinne, należą kwas salicylowy, nikotynowy i askorbinowy, guma, fitosterol i cholina. W roślinie znajdują się również liczne pektyny, garbniki, chamazulen, tłuszcze i ich pochodne, w szczególności gliceryna, glicerydy.

Matricāria chamomīlla zawiera wosk, cukier, polisacharydy i glikozydy. Sprawiają, że powierzchnia płatka jest nieco lepka i gładka, lśniąc w świetle.

Podczas leczenia rumiankiem można użyć zarówno korzeni, jak i wegetatywnych części rośliny – wszystkie mają dość przydatną kompozycję.

Nieco mniejsze udziały na liście składników to kwasy organiczne, beta-karoten, karoten, kumaryny. Olejek eteryczny zasługuje na osobne rozważenie. Jest rozprowadzany po wszystkich organach rośliny, zawiera co najmniej 40 składników.

Za najważniejsze z nich uważa się flawonoidy, które nadają rumiankowi charakterystyczny zapach. Nie można zapominać o pochodnych apigeniny, kwercetyny i luteoliny. Te związki chemiczne odpowiadają za ogólne właściwości lecznicze rumianku.

Przydatne właściwości apteki rumianku

Korzystne właściwości apteki rumiankowej dotyczą nie tylko układu pokarmowego. Zioło to wzmacnia układ odpornościowy, a także pomaga zwalczać osłabienie różnych narządów. Te cechy umożliwiają stosowanie rumianku zarówno w medycynie alternatywnej, jak i oficjalnej.

Tak więc, apteka lub rumianek leczniczy:

  1. Wykazuje działanie uspokajające na mięśnie gładkie;
  2. Stymuluje produkcję żółci, dzięki czemu przywraca procesy trawienia pokarmu;
  3. Poprawia procesy trawienne, ponieważ odżywia mikroflorę jelitową i żołądkową;
  4. Zwiększa wydzielanie wydzieliny gruczołów trawiennych;
  5. Zatrzymuje procesy fermentacyjne w układzie pokarmowym;
  6. Czyści wewnętrzne błony śluzowe;
  7. Wspomaga tworzenie się kału;
  8. Przywraca strukturę i integralność włosów;
  9. Ułatwia wydalanie soli z organizmu poprzez efekt pocenia;
  10. Wzmacnia ośrodkowy układ nerwowy;
  11. Wspomaga gojenie się wrzodów;
  12. Eliminuje ból zęba i zmniejsza wrażliwość uszkodzonych zakończeń nerwowych;
  13. Normalizuje krążenie krwi w mózgu i obkurcza naczynia krwionośne;
  14. Stabilizuje ciśnienie krwi w nadciśnieniu lub niedociśnieniu;
  15. Łagodzi obrzęki w krótkim czasie;
  16. Pomaga przywrócić wzorce snu i zwalcza bezsenność.

Choroby układu pokarmowego, w których stosuje się rumianek

Wiele właściwości rumianku opisanych w poprzednim akapicie nie prowadzi do gojenia żołądka i jelit. Niemniej jednak pozostało wystarczająco dużo, aby pozbyć się niektórych poważnych chorób.

Oczywiście jeden kwiat nie wystarczy do całkowitego wyleczenia. Ale można go włączyć do kursu terapeutycznego dla:

  • Ostre skurcze mięśni gładkich;
  • Wzdęcia;
  • Odbijanie, którego przyczyny nie są określone;
  • Ciężka zgaga;
  • Wrzód żołądka lub dwunastnicy;
  • Zapalenie dwunastnicy;
  • Zespół bólowy w dolnej części brzucha;
  • Choroba Crohna;
  • Ostre i przewlekłe zapalenie okrężnicy;
  • Zapalenie jelit;
  • Zaburzenia jelit wywołane zatruciem endogennym.

Produkty apteczne na rumianku

Jeśli cechy ciała nie pozwalają na stosowanie produktów wykonanych w domu z materiałów roślinnych, możesz skorzystać z produktów aptecznych na bazie rumianku. Zawierają oczywiście trochę więcej substancji potencjalnie niebezpiecznych dla organizmu. Ale szybkość działania opisanych leków jest znacznie wyższa.

Romazulan

Romazulan to złożony fitopreparat produkowany w postaci roztworu do użytku zewnętrznego lub lokalnego. Głównymi składnikami romazulanu są kwiaty rumianku i guaiazulen. To właśnie oni pozwalają na zastosowanie środka w kompleksowej terapii zapalenia żołądka, jelita grubego, wzdęć i dwunastnicy, czyli choroby zapalnej dwunastnicy.

W leczeniu chorób przewodu pokarmowego lek przyjmuje się w pół łyżeczki na 200 mililitrów wody pitnej. Konieczne jest powtarzanie odbioru od dwóch do trzech razy dziennie, przebieg leczenia wynosi dwa tygodnie.

Ale są też przeciwwskazania do stosowania romazulanu. Narzędzie może wywoływać reakcje alergiczne, dlatego jest zabronione dla osób z indywidualną nietolerancją rumianku. Lek jest również zabroniony w czasie ciąży, wieku pacjentki do dwóch lat i podczas laktacji. Nie odnotowano przypadków przedawkowania romazulanu.

Recutane

Rekutane jest przyjmowany doustnie na wrzody dwunastnicy, zapalenie okrężnicy, zapalenie jelit, zapalenie żołądka lub wrzody żołądka. Stosuje się go w postaci roztworu, a dzienna dawka w przypadku opisanych chorób to pięć mililitrów leku na pół szklanki wody. Musisz pić Rekutan od dwóch do czterech razy dziennie, w zależności od zaleceń lekarza, głównych leków w ramach terapii.

Lek lepiej jest pić przed posiłkami, około 20 minut. Dzięki temu roztwór zostanie szybciej wchłonięty przez ściany żołądka, a jednocześnie nie zaszkodzi im.

Z wrażliwością na ekstrakt z rumianku – to z niego powstaje lek – możliwy jest obrzęk Quinckego, przekrwienie, swędzenie, a nawet wstrząs anafilaktyczny. Inny środek jest przeciwwskazany w stanie nierozcieńczonym w czasie ciąży. W przypadku karmienia piersią Recutan jest możliwy tylko wtedy, gdy ryzyko dla dziecka jest mniejsze niż korzyści dla matki.

Rotokan

Rotokan to tani ziołowy roztwór leczniczy. Powstaje na bazie kwiatów rumianku, nagietka i krwawnika. Z ich powodu wyciąg do użytku wewnętrznego znajduje zastosowanie nie tylko w medycynie alternatywnej, ale także w oficjalnej gastroenterologii.

Tak więc w tej chwili Rotokan jest często stosowany w celu wyeliminowania objawów i konsekwencji przewlekłego zapalenia jelit, zapalenia jelita grubego i żołądkowo-jelitowego zapalenia dwunastnicy. Roztwór pobiera się w 60-100 mililitrach na pół godziny przed posiłkiem lub 40 minut po. Przebieg leczenia nie powinien przekraczać dwóch i pół tygodnia.

Skutki uboczne Rotokanu prawie nigdy nie występują. Ale ich prawdopodobieństwa nie można całkowicie wykluczyć. Dysfunkcje nerek i wątroby, historia urazów czaszkowo-mózgowych, wiek do 18 lat lub przewlekłe uzależnienie od alkoholu są uważane za ścisłe przeciwwskazania do stosowania roztworu na rumianek.

Odmiany środków ludowej i metody ich stosowania

Istnieje kilka sposobów stosowania rumianku w przypadku bólu brzucha lub zaburzeń jelit. Ale wybór tego, który najlepiej jest zastosować w konkretnym przypadku, powinien nastąpić dopiero po uzgodnieniu z lekarzem. Tylko specjalista będzie w stanie poprawnie zinterpretować objawy i zrozumieć, jaki rodzaj środka jest odpowiedni.

Napar

Napar uważany jest za uniwersalny środek na leczenie jelit i żołądka, ponieważ kierowany do zabiegu płyn jest najdokładniej nasycony estrami rumianku. Ponadto istnieją trzy skuteczne sposoby sporządzania naparu z Matricāria chamomīlla. Pierwsza polega na naleganiu na termos.

Cztery łyżki suszonych kwiatów rumianku wlewa się do termosu i napełnia 200 mililitrami gorącej wody. Wszystko to pozostaje na co najmniej trzy godziny. Po naleganiu produkt należy zużyć tak szybko, jak to możliwe.

Zimny ​​napar z rumianku tworzy się w następujący sposób: osiem do dziesięciu łyżek stołowych materiałów roślinnych wlewa się dwiema szklankami czystej wody. Odpowiada to w przybliżeniu 600 mililitrom.

Płyn pozostawia się na dziesięć godzin, czyli około następnego dnia lub wieczorem produkt będzie gotowy do użycia.

Gorącą nalewkę z rumianku przygotowuje się według następującej proporcji: szklanka wrzącej wody spada na łyżkę stołową surowców ziołowych. Po napełnieniu kwiatów należy je podawać przez 30 minut. Ta forma jest najbardziej odpowiednia w przypadku bólu brzucha i wzdęć.

Rumiankowa herbata

Herbatka rumiankowa to najprostsza i najsmaczniejsza metoda leczenia schorzeń gastroenterologicznych, w tym jelit. I jest przygotowany po prostu: wystarczy zaparzyć kilka łyżek rumianku w gorącej wodzie. Jednocześnie uniwersalna temperatura herbaty wynosi 90-95 stopni Celsjusza.

Przed użyciem zaleca się zaparzać przez 20 minut. Więc płyn jest lepiej nasycony sokami z rumianku i estrami. Nawiasem mówiąc, możesz pić do trzech filiżanek herbaty rumiankowej dziennie, aw zimnych porach roku dopuszczalne jest zwiększenie tej liczby do czterech.

Odwar do podawania doustnego

Najczęściej wywary z rumianku do użytku wewnętrznego są przygotowywane w domu. Aby je stworzyć, nie potrzebujesz żadnych specjalnych umiejętności, żadnego specjalnego sprzętu ani wiedzy. Istnieją dwa schematy gotowania. Pierwsza – w kąpieli wodnej – wymaga użycia emaliowanego naczynia. Wlewa się do niego cztery łyżki rumianku, dodaje co najmniej 250-350 mililitrów wody.

Mieszaninę utrzymuje się w łaźni wodnej przez pół godziny. Po naturalnym schłodzeniu i spożyciu wewnętrznie zgodnie ze sposobem użycia przez specjalistę.

Drugi polega na zrobieniu wywaru na zwykłym piecu. Łyżeczkę posiekanych rumianków wlewa się do 200 mililitrów gorącej wody. Wszystko jest gotowane i trzymane w ogniu przez pięć minut. Następnie bulion nalega przez co najmniej jedną trzecią godziny, filtruje i pije pół szklanki trzy razy dziennie. Można dodać trochę miodu, aby poprawić smak.

Lewatywy z rumiankiem

Tradycyjna medycyna sugeruje również stosowanie lewatyw z rumianku. W przypadku chorób jelit objętość lewatywy powinna być duża, a jeden z opisanych wcześniej wlewów powinien działać bezpośrednio jako lek. Zastosowanie takiego środka pomoże złagodzić podrażnione jelita i przyspieszy gojenie się błon śluzowych.

Rumianek pomoże również złagodzić oznaki zatrucia, bolesne objawy podczas zapalenia okrężnicy. Ale przed użyciem lewatywy zaleca się skonsultowanie się z lekarzem.

Płynny ekstrakt

Ekstrakt można zrobić w domu lub w aptekach. Jest sprzedawany w prawie wszystkich punktach sprzedaży detalicznej. Roztwór tworzony jest z 70% alkoholu i kwiatów rumianku. W rezultacie produkt wygląda jak półprzezroczysty, ciemnobrązowy roztwór.

W przypadku chorób przewodu pokarmowego płynny ekstrakt z rumianku pije się w następujący sposób: pięć mililitrów leku rozcieńcza się w 100 mililitrach wody, a następnie spożywa około kwadransa przed posiłkiem.

Konieczne jest powtarzanie odbioru trzy razy dziennie. Ale przed zakupem lub przygotowaniem ekstraktu skonsultuj się z lekarzem.

Przeciwwskazania i skutki uboczne metod nieformalnych

Istnieją również przeciwwskazania do stosowania rumianku. Tak więc lekarze zabraniają stosowania bulionu rumiankowego lub infuzji równolegle z lekami na aspirynę, środkami uspokajającymi, rozrzedzającymi krew. Niebezpieczne jest używanie rumianku, niezależnie od formy, razem z napojami alkoholowymi lub z przewlekłym alkoholizmem.

Ponadto leki na bazie Matricāria chamomīlla nie są przepisywane w przypadku ostrych postaci zapalenia żołądka lub choroby typu bezkwasowego, indywidualnej nietolerancji rumianku i alergii.

Jeśli ból brzucha nie jest wywoływany przez skurcze mięśni gładkich, rumianek może mieć tylko działanie psychosomatyczne.

Najczęściej taka mieszanka funduszy prowadzi do bólów głowy, zawrotów głowy i ogólnego osłabienia fizycznego. Niektórzy pacjenci odczuwają również wahania nastroju i podrażnienie. Przy regularnym objawianiu się opisanych objawów należy skonsultować się z lekarzem. Zwykle lekarze anulują rumianek, jeśli przejawia się co najmniej jedna z opisanych rzeczy. I lepiej posłuchać decyzji lekarza.

Faktem jest, że tylko lekarz może poprawnie zinterpretować wszystkie objawy i wziąć pod uwagę historię. Nie stosuj samoleczenia zgodnie z popularnymi przykazaniami, a wtedy problemy trawienne długo nie będą Ci przeszkadzać.

Aleksandra

Edytor serwisu