KOLEKCJA WODY – kwiaty, rodzaje, opis i zastosowanie

Jedną z najbardziej bezpretensjonalnych roślin stosowanych w medycynie ludowej i przy tworzeniu projektów krajobrazowych jest orlik. Jej drugie imię to zlewnia, a ze względu na niezwykły rodzaj kwiatów orlik otrzymał nieoficjalną nazwę „kwiat elfów”. Na portalu prezentowane są wszystkie niezbędne informacje o takiej roślinie.

Opis botaniczny

Orlik należy do grupy wieloletnich krzewów zielnych. Jego korzeń ma rozgałęzioną strukturę i składa się z długich, smukłych wyrostków. Rosną na duże odległości w głębi i szerokości. Ze względu na tę cechę systemu korzeniowego krzew jest trudny do przeszczepienia . Dotyczy to zwłaszcza okazów, które rosną w jednym miejscu od kilku lat.

Długość dorosłej rośliny waha się od 50 do 80 cm.

U podstawy pnia liście w kształcie rozety są ułożone na kilku poziomach. Ich główny wzrost następuje w pierwszym roku po przesadzeniu na otwarty teren.

Liście mają dość długi ogonek i są pocięte na dwa lub trzy równe płaty. Ich maksymalna długość nie przekracza 5 cm, a szerokość 3 cm.

Liście orlika pokryte są cienką warstwą wosku.

Dzięki tej funkcji woda deszczowa i rosa ich nie zwilżają, ale gromadzą się na krawędziach w postaci dużych kropli. Liście lancetowate są równomiernie rozmieszczone na całej długości łodygi.

Na każdym pędzie tworzy się jeden kwiat. Ich maksymalna liczba na jednej łodydze to 12 sztuk.

W pierwszej dekadzie lipca pąki zaczynają kwitnąć. Zakres odcieni kwiatów rośliny jest dość duży. Najpopularniejsze kolory to:

  • niebieski;
  • różowy;
  • purpurowy;
  • czerwony;
  • biały.

Każdy kwiat pozostaje na roślinie nie dłużej niż 10 dni, po czym kwitnie nowy.

Formuła kwiatowa

Omawiana roślina należy do rodziny jaskier. Analogicznie do innych podobnych roślin, kwiat Aquilegia ma następujący wzór * CH5L5T5 + 5 +… + 5P5.

Skład chemiczny

Kwiaty, pień, korzenie i inne składniki zlewni nie zostały poddane formalnym badaniom chemicznym. Do tej pory skład chemiczny jest praktycznie nieznany.

Ustalono, że roślina zawiera dwa rodzaje alkaloidów: berberynę i magnoflorinę.

Nasiona są bogate w oleje, a ich zawartość tłuszczu sięga 15%. Stwierdzono, że w skład surowców wchodzą następujące elementy:

  1. Kwas askorbinowy.
  2. Glikozyd cyjanogenny.
  3. Flawonoidy.

Klasyfikacja

Istniejące typy aqualegii są podzielone na trzy główne kategorie:

  1. Europejski. Cechą szczególną jest ostroga w postaci pierścienia lub haczyka.
  2. Amerykański. Wszystkie odmiany z tej grupy mają prostą ostrogę.
  3. Język japoński. W krzakach tej grupy nie ma ostrogi.

W sumie znanych jest około 100 gatunków omawianej rośliny, które można znaleźć w przyrodzie.

Właściwości farmakologiczne

Ze względu na swój skład chemiczny zlewnia ma następujący wpływ na organizm człowieka:

  • łagodzący;
  • moczopędny;
  • napotny;
  • gojenie: zdrowienie;
  • antyseptyczny;
  • uśmierzacz bólu;
  • żółciopędny;
  • przeczyszczający.

Wskazania do stosowania

Istnieje szereg warunków, w których zlewnia może być skuteczna:

  • zaburzenie czynności nerek, w tym tworzenie się kamieni;
  • łagodny wrzód żołądka;
  • polipy utworzone na błonie śluzowej;
  • gromadzenie się żółci;
  • otwarte krwawienie z narządów wewnętrznych;
  • żółtaczka o charakterze niezakaźnym;
  • naruszenie układu rozrodczego mężczyzn;
  • ból gardła i ust;
  • złośliwe i łagodne formacje gruczołów mlecznych;
  • cellulit.

Przeciwwskazania do stosowania

Stosowanie rośliny może powodować negatywne skutki, dlatego konieczna jest konsultacja z lekarzem specjalizującym się w leczeniu zdiagnozowanej choroby.

Dla następujących kategorii osób Aquilegia jest surowo zabroniona w jakiejkolwiek formie:

  • kobiety na każdym etapie ciąży;
  • osoby, które ze względu na cechy organizmu negatywnie odbierają działanie rośliny;
  • kobiety karmiące piersią;
  • osoby poniżej 12 roku życia.

Cechy orlików

Roślina, o której mowa, rozwija się w pewnym cyklu.

W pierwszym sezonie następuje utworzenie obszaru odnowy.

Znajduje się u samej podstawy łodygi i dojrzewa w niej nowa rozeta podstawowa. Wiosną liście uformowanej jesienią rozety obumierają i tworzy się nowa szypułka.

W zależności od rodzaju nośnika wody kwiaty mogą mieć różne kolory i rozmiary, a niektóre rodzaje orlików są wielokolorowe. Spośród wszystkich gatunków większość ma specyficzny wyrostek, który nazywa się ostrogą. Gromadzi się w nim utworzony nektar.

Główną cechą wszystkich typów zlewni jest toksyczność dojrzałych nasion. Ich czas kiełkowania wynosi 1 rok po zbiorach.

Orlik alpejski

Jej wysokość może zmieniać się w szerokim zakresie od 25 do 60 cm.Kwiaty są zawsze duże, do 8 cm, o różnych odcieniach niebieskiego i fioletowego.

Piękne ażurowe liście z niebiesko-zielonym przelewem nadają krzewowi atrakcyjny wygląd.

Krzew aktywnie rozwija się od czerwca do lipca.

Aquilegia w kształcie wachlarza

Uważany jest za jeden z najpopularniejszych krzewów ozdobnych. Jego wysokość waha się od 15 do 50 cm.

Kwiaty znajdujące się na pniu kwitną aktywnie od czerwca do września.

Orlik w kształcie wachlarza ma kilka odmian:

  1. Maksymalna długość tego gatunku nie przekracza 15 cm, dlatego zalicza się go do niewymiarowych. Małe rozmiary i duże kwiaty w różnych odcieniach sprawiły, że Cameo jest popularne wśród profesjonalnych projektantów krajobrazu.
  2. Ta seria krzewów wyróżnia się pięknymi zakrzywionymi ostrogami i dużymi dwukolorowymi kwiatami.
  3. Kwiaty na roślinach tego gatunku są zawsze obecne w dużych ilościach z jasnymi, opalizującymi odcieniami.

Aquilegia zwyczajna

Uwagę zwracają kwiaty w formie dzwonków. Mogą mieć kilka odcieni: niebieski, fioletowy, biały.

Każdy kwiat osadzony jest na dość długich ogonkach z potrójnymi liśćmi o ciemnoniebieskim odcieniu, które powstają u nasady.

W normalnych warunkach ta odmiana osiąga wielkość nie większą niż 60 cm.

Hybryda Aquilegia

Formy roślin wchodzące w skład tego gatunku uzyskano poprzez skrzyżowanie kilku gatunków zlewni.

W większości używano przedstawicieli amerykańskich i zwykłych kategorii tego krzewu.

Jego minimalna wysokość to 50 cm, maksymalna 100 cm, wielkość kwiatów 9 cm, struktura podwójna lub zwyczajna.

Aquilegia o złotych kwiatach

Ta odmiana zlewni pochodzi z Ameryki Północnej. Kwiaty są wystarczająco duże i nie opadają, w przeciwieństwie do niektórych innych gatunków.

Złocisty kolor kwiatów i obecność długiej ostrogi to cechy wyróżniające tę odmianę.

Dobrze znosi suszę i silne mrozy, ale nie jest zbyt popularna w regionach położonych na średnich szerokościach geograficznych.

Aquilegia Canadian

Nazwę odmiany podano zgodnie z miejscem jej wzrostu. Krzew ma całkowicie proste ostrogi i kwiaty o żółtawo-czerwonym przelewie. Optymalne warunki dla rośliny to duża ilość wilgoci i brak bezpośredniego światła słonecznego.

Aquilegia ciemny

Wielkość krzewu tej odmiany należącej do grupy europejskiej waha się w szerokim zakresie 30-80 cm, kwiaty opadające z ciemnofioletowym odcieniem, a liście są niebieskawe.

Wielkość każdego kwiatu może osiągnąć 4 cm, a mała ostroga ma zakrzywiony kształt z silnie wystającymi pręcikami.

Odmiana kwitnie od pierwszej dekady czerwca. Dla niego najlepszym warunkiem wzrostu jest półcień.

Olimpijska Aquilegia

Maksymalna wysokość tej odmiany nie przekracza 60 cm, ale jednocześnie ma jedne z największych niebieskawych kwiatów i dość długie ostrogi. Aktywne kwitnienie krzewu rozpoczyna się w połowie maja i trwa do końca czerwca.

Aquilegia Skinnera

Ta odmiana najlepiej znosi niskie temperatury.

Instalacja kontynuuje swoją działalność, gdy temperatura powietrza w otoczeniu spadnie do -12.

Ostrogi są prawie całkowicie proste, a odmiana kwitnie z żółto-czerwonym odcieniem.

Rozpiętość

Zlewnia jest wystarczająco duża. Najczęściej występuje w południowych regionach Syberii, Terytorium Baikalu, Dalekiego Wschodu, a także na Krymie i na Kaukazie. Dobrze rośnie na zacienionych leśnych polanach, lasach górskich i na zboczach.

Zastosowanie w medycynie

Ze względu na brak wiarygodnych danych na temat składu chemicznego orlików stosuje się go wyłącznie w medycynie tradycyjnej. Właściwości lecznicze obszaru zlewiska nie są oficjalnie uznawane przez służbę zdrowia Federacji Rosyjskiej. Stosowany jest w leczeniu różnych dolegliwości medycyny wschodniej, tybetańskiej i mongolskiej.

Użyj w projektowaniu krajobrazu

Projektanci aktywnie wykorzystują różne odmiany zlewni jako główny lub dodatkowy element kompozycji. Głównym składnikiem są kwiaty, które dodają jasnego akcentu krajobrazowi każdego stylu.

Różne krzewy, kompozycje kwiatowe, trawa są używane razem ze zlewnią.

Dla zainteresowanych naprawdę wykonanymi kompozycjami, w których za podstawę przyjęto zlewnię, zdjęcia projektów krajobrazu można znaleźć w specjalistycznych zasobach internetowych.

W innych obszarach

Zlewnia jest aktywnie wykorzystywana przez profesjonalnych florystów do tworzenia bukietów suchych. Ze względu na swój specyficzny wygląd znajdują zastosowanie przy tworzeniu nasadzeń grupowych składających się z niedużych drzewek, krzewów, trawników.

Uprawa orlików z nasion

Optymalnym okresem sadzenia nasion do gruntu jest moment ich bezpośredniego zbioru. Po pojawieniu się pierwszych pędów wiosną zaleca się natychmiastowe przeszczepienie ich w obszar stałego wzrostu.

  Jeśli sadzenie nasion planowane jest na wiosnę, wówczas optymalnymi warunkami przechowywania są suche, chłodne miejsce. Aby zachować właściwości nasion, zaleca się zakopanie ich w ziemi lub umieszczenie w głównej komorze lodówki.

Na początku marca nasiona sadzi się w przygotowanej mieszance. Jego główne składniki to:

  • piasek rzeczny;
  • uformowana próchnica;
  • wylądować.

Wszystkie te elementy są mieszane w równych proporcjach. Przed posadzeniem nasion w powstałym podłożu zaleca się obfite podlewanie.

Pojemnik z nasionami umieszcza się w ciemnym miejscu o reżimie temperatury nie większym niż 18 stopni.

Okresowo nawilżaj podłoże butelką z rozpylaczem. Po utworzeniu pierwszej pary liści na łodydze kiełek przesadza się do gliniastej gleby.

O której godzinie sadzić

Powstałe sadzonki zaleca się sadzić na początku czerwca. Zaleca się wybranie miejsca, które nie jest narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych.

Roślinę można przeszczepić na stałe miejsce wzrostu pod koniec sierpnia lub wiosną przyszłego roku.

Orlik jest rośliną kochającą cień, dlatego krzewy rosnące w takich warunkach dają większe kwiaty przez długi czas.

Jak sadzić

Optymalna gleba musi spełniać następujące wymagania:

  • łatwość;
  • rozluźnienie;
  • stała wilgotność.

Głębokość kopania nie powinna przekraczać 20 cm Gęstość sadzenia krzewów wynosi 10-12 sztuk na metr kwadratowy. Odległość między wysokimi odmianami powinna wynosić co najmniej 40 cm, dla odmian niewymiarowych 25 cm.

Jak dbać o orliki

Główne wymagania dotyczące pełnego rozwoju buszu są następujące:

  • wystarczająca ilość wody;
  • pełne karmienie;
  • okresowe poluzowanie gleby;
  • terminowe usuwanie chwastów.

Najgorszym wrogiem buszu jest susza. W przypadku młodych roślin ważne jest, aby nie było chwastów, które zakłócają ich pełny rozwój.

Po zakończeniu podlewania glebę należy dokładnie rozluźnić, aby spowolnić proces parowania wilgoci.

Do wzrostu i rozwoju zlewni wymagany jest pełnowartościowy opatrunek górny. Latem przydatne pierwiastki są wprowadzane do gleby co najmniej dwukrotnie.

Powielanie orlików

Roślina może rozmnażać się na trzy sposoby:

  • posiew;
  • sadzonki;
  • dzielenie buszu.

Trzecia metoda podziału jest stosowana tylko wtedy, gdy jest to absolutnie konieczne. Przesadzanie uformowanego krzewu zajmuje mu dużo czasu i jest bolesne.

Optymalny czas na podzielenie go to początek wiosny lub jesieni.

Lepiej jest poddać roślinę podobnej procedurze, która ma więcej niż trzy lata. Podczas wykopywania należy zwrócić szczególną uwagę na zachowanie małych wyrostków korzeni.

Następnie wykonywane są następujące czynności:

  1. Płukanie korzeni.
  2. Usuwanie liści.
  3. Przycięcie łodygi na wysokość 5-7 cm,
  4. Główny korzeń jest cięty wzdłuż, aby uzyskać dwie równe części.
  5. W miejscu cięcia nakłada się węgiel drzewny.
  6. Wysiadanie w oddzielnych pojemnikach wypełnionych mieszanką składników odżywczych.

Nawet jeśli przestrzegane są wszystkie zasady przesadzania, roślina może chorować przez długi czas.

  Proces rozmnażania z sadzonkami jest znacznie łatwiejszy i szybszy. Wczesną wiosną, zanim pojawią się pierwsze liście, odcina się młodą łodygę, którą sadzi się w szklarni lub na otwartym terenie.

Miejsce lądowania nadaje się zacieniony obszar z luźną ziemią lub piaskiem rzecznym. Uformowanie stabilnego systemu korzeniowego trwa 30 dni, po czym krzew zostaje przeszczepiony na stałe.

Choroby i szkodniki

Istnieje wiele chorób, na które najczęściej dotyka orlik. Wszystkie kwiaty wykazujące oznaki choroby na powierzchni są usuwane z łodygi i spalane.

Nie ma skutecznych środków i sposobów zwalczania szarej zgnilizny.

Aby usunąć rdzę z krzaka, zaleca się potraktowanie go specjalnym środkiem. Najskuteczniejszy będzie lek zawierający siarkę. Podobny efekt daje roztwór mydła i siarczanu miedzi.

Kiedy zlewnia jest zarażona mączniakiem prawdziwym, pojawia się na niej biały nalot grzybowy. Kilka dni po infekcji liście zaczynają się zwijać, nabierają brązowego odcienia i całkowicie obumierają. Skutecznym lekarstwem na mączniaka prawdziwego jest roztwór koloidalnej siarki i mydła.

Znaczną szkodę dla orlików mogą powodować kleszcze, mszyce, nicienie,

Do zwalczania kleszczy i mszyc stosuje się pastę, której głównym składnikiem jest krwawnik pospolity. Skuteczny lek, który pozwala pozbyć się nicieni, nie został jeszcze stworzony. Krzewy, na których znajdują się te szkodniki, są usuwane z terenu, a na ich miejsce sadzi się zboża, cebulę lub czosnek.

Orlik po kwitnieniu

Po zakończeniu okresu kwitnienia konieczne jest usunięcie tych łodyg, które wyczerpały ich zasoby. Części krzewu, które nie były podatne na choroby i ataki owadów, są dobrym składnikiem kompostu, a cała reszta musi zostać zniszczona.

Nasiona uzyskuje się z najlepszych szypułek po osiągnięciu pełnej dojrzałości.

Aby w pełni zachować nasiona, zaleca się umieszczenie szypułki w specjalnej torbie z gazy. Po zakończeniu kwitnienia krzew jest gotowy do oddzielenia i sadzenia.

Zimowanie

Krzewy w wieku 5 lat wymagają specjalnego przygotowania na zimę. Wynika to ze specyficznych cech korzenia. Małe jej części zaczynają wyłaniać się z ziemi.

W takiej sytuacji negatywnie wpływa na liście i młode pędy.

Aby zapobiec takiej sytuacji, po usunięciu szypułki do gleby dodaje się humus i kompost. Ta metoda pomoże chronić korzenie przed negatywnymi skutkami niskich temperatur i zapewni dodatkowe odżywienie rośliny.

Aleksandra

Edytor serwisu