Jak prawidłowo sadzić wiśnie wiosną?

Regulamin sadzenia wiśni na wiosnę

Optymalny czas sadzenia sadzonek w każdym regionie jest inny. Ogólnie zakres dat lądowań jest ograniczony do końca marca i połowy kwietnia. Jeśli się spieszysz, drzewo zamarznie podczas nawracających mrozów, jeśli się spóźnisz – będzie osłabione, ze słabą odpornością.

Sadzenie wiosenne rozpoczyna się, gdy spełnione są następujące wymagania:

• Temperatura nie spada poniżej 0°C o każdej porze dnia.
• Roślinność sadzonki nie rozpoczęła się. Jeśli pąki zaczną kwitnąć na drzewie, to podczas sadzenia otrzyma stres – wpłynie to negatywnie na przeżywalność i całe dalsze życie rośliny.

Optymalna temperatura do sadzenia sadzonek wiosną: +5°C.

Aby ustalić, czy czas sadzić sadzonki owoców, zanurzają łopatę w glebie – jeśli wejdzie w nią bez oporu, nadszedł czas na wiosenne sadzenie.

Plusy i minusy sadzenia wiosennego

Jesienne sadzenie sadzonek jest popularne tylko w regionach o umiarkowanie mroźnych zimach. Młodym drzewkom posadzonym jesienią, a nawet zakorzenieniu się przed przymrozkami, niezwykle trudno jest przetrwać ostre zimy charakterystyczne dla strefy środkowej i regionów północnych.

Aby ostatecznie określić czas sadzenia, warto dowiedzieć się, jakie są zalety wiosennej imprezy:

• Sadzenie wiosenne pozwala sadzonkom na stwardnienie na długo przed zimą – mają całe pół roku rezerwy.
• W pierwszej połowie roku po posadzeniu ogrodnicy mogą obserwować rozwój drzewa, odpowiednio wcześnie reagując na wyzwania – szkodniki, choroby, brak wilgoci itp. Podejmując na czas środki, ogrodnik zapobiega osłabieniu sadzonek, które może być śmiertelne dla młodej rośliny.
• Ze względu na wysoką wilgotność charakterystyczną dla gleb wiosennych system korzeniowy sadzonek szybko się zakorzenia, zaczynając aktywnie rosnąć.
• Jesienią przygotowywane jest miejsce i lądowisko. Gleba opada na wiosnę, więc łatwiej jest uniknąć głównego błędu początkujących ogrodników – pogłębienia szyjki korzeniowej.

Wady sadzenia wiosennego obejmują duży wydatek energii ze strony sadzonki na aktywny rozwój. Drzewa sadzone wiosną muszą poświęcać energię nie tylko na system korzeniowy, ale również na rozwój ich części nadziemnej.

Działania przygotowawcze

Powodzenie imprezy zależy od jakości nasadzeń i dokładności spełnienia wszystkich wymagań agrotechnicznych. Naruszenie warunków sadzenia prowadzi do problemów w przyszłości – drzewo okazuje się słabe, a plony są słabe.

Wybór miejsca

Wymagania do lądowania:

• Oświetlenie. Wiśnia jest ciepłolubna i kocha słońce, preferuje otwarte, dobrze oświetlone miejsca. Brak światła słonecznego negatywnie wpływa na owocowanie, dlatego nie sadzi się wiśni w pobliżu rozłożystych drzew.
• Stosunek do wiatru. Wiśnia nie lubi wiatru i przeciągów, dlatego lepiej sadzić ją w pobliżu ogrodzeń. Takie rozwiązanie ma jeszcze jedną zaletę – ogrodzenie nie tylko chroni drzewo przed wiatrem, ale także zatrzymuje śnieg zimą, chroniąc korzenie przed przemarzaniem. Wiśnie dobrze rosną na zboczach i wzgórzach – pod warunkiem, że nie ma silnych wiatrów.
• Gleba. Preferowane są lekkie, żyzne gleby o odczynie obojętnym.
• Wilgotność. Miejsce jest wybierane z umiarkowaną wilgotnością – tereny podmokłe nie są odpowiednie. Występowanie wód gruntowych nie jest bliżej niż 2 m od powierzchni ziemi.

Wybór sadzonek

Wiśnia jest kulturą dość mrozoodporną, ale przy wyborze sadzonek preferowane są odmiany, które są podzielone na strefy w określonym regionie. Należy również zwrócić uwagę na znaki zewnętrzne:

• nie powinno być uszkodzeń kory;
• wiek sadzonki – nie więcej niż dwa lata;
• wzrost – do 130-150 cm;
• średnica głównego przewodu wynosi około 1 cm;
• w systemie korzeniowym powinny znajdować się 3-4 dobrze rozwinięte korzenie;
• nie powinno być spuchniętych ani kwitnących pąków ani innych oznak wegetacji.

Jeśli na pniu obserwuje się łuszczenie kory, ale nie ma uszkodzeń – sadzonka była źle przechowywana w zimie – jest przemarznięta. Nie możesz kupić takiego materiału do sadzenia.

Przygotowanie gleby

Procedura przygotowania gleby do sadzenia wiosennego:

• Miejsce w proponowanym miejscu lądowania jest wykopywane, wybierając kłącza roślin z gleby. Należy to zrobić jesienią lub co najmniej pół miesiąca przed sadzeniem sadzonki.
• Jeśli gleba ma wysoką kwasowość, jest neutralizowana przez dodanie wapna – 500 g na 1 m2. m.
• Kopanie dziury – wskazane jest również przygotowanie jej jesienią. Wymiary dołu wynoszą około 70x70x70 cm i są zwiększone o silnie rozgałęziony system korzeniowy sadzonki.

Eksperci radzą przygotować glebę jesienią – gleba po wchłonięciu nawozów na wiosnę uzyska niezbędną płodność. Wiosną ziemia jest rozluźniona, dzięki czemu jest nasycona tlenem.

Jeśli posadzi się kilka sadzonek, umieszcza się je zgodnie ze schematem – odpowiednio 3×4 mi 2,5×3 m dla wysokich i nisko rosnących gatunków krzaczastych.

Nawożenie

Ziemia wydobywana z wyrobiska dzieli się na górną i dolną warstwę. Żyzna warstwa jest mieszana z humusem – 2 wiadra na drzewo. Wprowadzają tam również:

• superfosfat – 100 g;
• sól potasowa – 50 g;
• popiół – 1 l.

Do gleby gliniastej dodaje się piasek – wiadro na 1 m2. m. Torf dodaje się do gleb piaszczystych, zwiększając ilość wprowadzanej materii organicznej do 30 kg.

Głębokość sadzenia

Podczas sadzenia sadzonki ważne jest, aby prawidłowo ją zakopać. Głębokie sadzenie jest przeciwwskazane w wiśni. Kołnierz korzeniowy powinien pozostać na powierzchni, unosząc się 5 cm nad nią, pozostawiając tę ​​odległość, ogrodnik bierze pod uwagę osiadanie gleby i zapobiega gniciu sadzonki.

Po opadnięciu ziemi szyjka korzeniowa będzie zrównana z poziomem gruntu. Po pogłębieniu sadzonki niedoświadczeni ogrodnicy skazują ją na powolny rozwój i nagrzewanie się szyjki korzeniowej. Jeśli sadzonka zostanie posadzona zbyt wysoko, jej korzenie wyschną w upalne lato lub zamarzną w zimie.

Kołnierz korzeniowy jest granicą przejścia pnia do systemu korzeniowego. Znajduje się w odległości 3-4 cm od najwyższej gałęzi korzeniowej.

Wymagania dotyczące lądowania

Przed posadzeniem sadzonki ogrodnik powinien dokładnie przemyśleć wybór miejsca do sadzenia – aby w przyszłości nie przesadzać drzewa.

Jeśli odmiana wiśni jest samopłodna, drzewo będzie potrzebowało zapylaczy, należy to wziąć pod uwagę przy wyborze miejsca na działkę. Jeśli w ogrodzie nie ma odpowiedniego zapylacza, będziesz musiał posadzić co najmniej jeszcze jedną sadzonkę wraz z sadzonką – do zapylania. Odmiany, które nie potrzebują zapylaczy, nazywane są samopłodnymi.

Dobrzy i źli sąsiedzi roślin

Rozwój drzewa, jego plon i jakość owoców zależy w dużej mierze od drzew rosnących w bezpośrednim sąsiedztwie.

Nie zaleca się sadzenia wiśni obok:

• wiśnia;
• śliwka;
• orzechy włoskie;
• brzoskwinia;
• morele;
• Gruszka.

Korzystni sąsiedzi:

• radosny;
• winogrono;
• Jarzębina;
• głóg.

Rośliny te nie zakłócają wzrostu wiśni, a wiśnie są również skutecznym zapylaczem. Bliskość czereśni z czereśnią zwiększa plon obu upraw.

Sadzenie: instrukcje krok po kroku

Kolejność sadzenia sadzonki wiśni:

1. Namocz korzenie sadzonki w wodzie, aby stymulować procesy biologiczne. Ta aktywność aktywuje i przyspieszy rootowanie.
2. Zbadaj korzenie sadzonki. Jeśli znajdziesz uszkodzenia lub wady, odetnij dotknięte obszary korzeni.
3. Wbij kołek o długości 0,8 m w dno dołka.
4. Do dołka wsypać żyzną warstwę i przygotowaną wcześniej mieszankę nawozową. Wypełnij otwór do 2/3. Uformuj guzek i przykryj górę żyzną glebą bez nawozów – w warstwie około 7-9 cm, co zapobiegnie spaleniu korzeni nawozami.
5. Umieść drzewo na środku dołka – prostopadle do powierzchni ziemi. Rozłóż korzenie na kopcu. Jeśli roślina jest uprawiana w pojemniku, przenieś ją razem z grudką.
6. Ostrożnie przywiąż sadzonkę do kołka. Użyj sznurka, nie możesz związać drutem – może to uszkodzić pień. Wiążąc sadzonkę, zapobiegniesz jej złamaniu przez wiatr.
7. Trzymając drzewo za pień, zakryj dziurę ziemią, okresowo potrząsając drzewem, aby między korzeniami nie było pustych szczelin. Ubijaj glebę, przesuwając się od krawędzi do środka otworu. Śledź lokalizację szyjki korzeniowej i przestrzegaj wymagań dotyczących jej lokalizacji.
8. Uformuj okrągły wodopój, wykonując gliniany wałek o wysokości 10 cm. Podlej sadzonkę dwoma wiadrami wody. Powoli wlewaj wodę.
9. Ściółkuj glebę w kręgu przy pniu – użyj siana lub słomy. Warstwa ściółki o grubości 10 cm zapobiega wysychaniu gleby, zapobiega rozwojowi chwastów i chroni system korzeniowy przed przemarzaniem.
10. Roczne drzewko jest wycinane, cofając się o 0,8 m od ziemi. W dwu-trzyletnim drzewku gałęzie są zmniejszane o 1/3, a główny przewodnik jest cięty tak, aby był o 15 cm wyższy niż górny Oddział.

Kolejność sadzenia wiśni można zobaczyć na poniższym filmie:

Pielęgnacja sadzonek

Aby młode drzewa mogły aktywnie rosnąć i stać się w przyszłości silnymi, produktywnymi drzewami, potrzebują opieki:

• regularne spulchnianie gleby w kręgu pnia w okresie wegetacji;
• pielenie – pochłaniają wilgoć i składniki odżywcze;
• jesienne kopanie ziemi w kręgu pnia;
• profilaktyczne/lecznicze leczenie chorób i szkodników;
• usuwanie uszkodzonych i chorych gałęzi, tworzenie korony;
• ochrona przed gryzoniami i izolacja na zimę;
• regularne podlewanie latem.

Wiśnie są ostrożnie podlewane – nadmierna wilgoć uszkadza korzenie, a w dorosłym drzewie także owoce. Z powodu nadmiaru wilgoci system korzeniowy zaczyna gnić, a wiśnie zaczynają pękać.

Rodzaje błędów lądowania

Podczas sadzenia sadzonek wiśni niedoświadczeni ogrodnicy często popełniają typowe błędy:

• Nie należy wcześniej przygotowywać miejsca do lądowania. Z tego powodu szyjka korzeniowa jest pogłębiona – wzrost drzewa spowalnia.
• Przedawkowanie nawozów podczas sadzenia prowadzi do zahamowania systemu korzeniowego.
• Sadzenie sadzonki starszej niż 2 lata. Takie drzewa dostosowują się przez długi czas i z trudem zapuszczają korzenie, w wyniku czego ich odporność spada.
• Naruszenie dat sadzenia często prowadzi do śmierci drzewa.
• Brak drzew zapylających – bez nich plony spadają.
• Kupowanie sadzonek od niezweryfikowanych sprzedawców. Jakość materiału do sadzenia nie jest gwarantowana, a wynik jest nieprzewidywalny.

Aby sadzonka dobrze się zakorzeniła, ważne jest spełnienie wszystkich wymagań i zasad sadzenia. Należy również wziąć pod uwagę specyfikę obszaru – klimat, skład gleby, rzeźbę terenu i inne czynniki wpływające na wzrost i rozwój młodego drzewa.