Bielenie drzew
Głównym celem bielenia drzew jest ochrona. Krok po kroku i skoordynowane działania mające na celu osiągnięcie korzyści dla roślin pomagają je zapewnić. W ramach przestrzegania niuansów technologicznych procedury stosuje się preparaty o złożonym działaniu.
Dlaczego wybielić drzewa?
Bielenie pni jest koniecznością, aby zachować piękno i płodność drzew. Stosuje się go zarówno w stosunku do młodych sadzonek w 2 roku po posadzeniu, jak i dojrzałych okazów.
Wybielanie pni z powodzeniem rozwiązuje następujące zadania:
- eliminuje przegrzewanie się drzewka
- chroni przed mrozem
- niweluje wpływ różnic temperatur na powierzchnię drewna
- odzwierciedla atak szkodników, tworzy barierę przed chorobami
- działa odstraszająco na gryzonie
Pęknięcia w korze są spowodowane odwodnieniem spowodowanym palącym słońcem. Wybielacz nałożony na jego powierzchnię jest w stanie odbijać promienie słoneczne, więc ogrzewanie i zamarzanie są całkowicie wykluczone. Wybielanie sprawdza się również w mroźną pogodę. Zapobiega tworzeniu się lodu i chroni korę przed pękaniem.
Duże znaczenie ma wybielanie pni drzew, wykonywane na styku zimy i wiosny. Okres ten jest niebezpieczny ze względu na nagłe zmiany temperatury, które szkodzą wielu uprawom ogrodniczym. Słupek termometru w ciągu dnia wzrasta do wartości +8-12 oC, a w nocy może spaść do parametrów ujemnych.
Ciepło dnia staje się dla drzewa swego rodzaju sygnałem. Ruch soków zaczyna się w jego pniu, który podczas nocnych przymrozków zamienia się w kry. W rezultacie na zdrewniałych tkankach i dziurach mrozowych pojawiają się łzy, które są niebezpieczne dla życia rośliny.
Niestabilność wiosennej pogody z jej powtarzającymi się przymrozkami może zniszczyć spuchnięte pąki liściaste. Aby temu zapobiec, ogrodnicy wybielają powierzchnię pni i dolnych gałęzi. Wybielacz tworzy warstwę chroniącą przed słońcem, zapewniając odbicie jego promieni od powierzchni pomalowanej na biało.
Wraz z nadejściem jesieni przeprowadza się kolejne wybielanie. Jego głównym celem jest ochrona drzewa przed zimowym chłodem i atakami gryzoni. Te ostatnie uszkadzają i zjadają korę, ponieważ to ona zawiera dużo składników odżywczych.
Ze względu na aktywność szkodników główna ochrona pnia zanika, a kultura może umrzeć. Wybielanie chemiczne dla gryzoni nie jest apetyczne i niebezpieczne, dlatego gryzonie nie jedzą poplamionej nią kory drzewnej.
Szkodniki i choroby są szczególnie niebezpieczne dla każdego drzewa. Prawidłowe wybielanie tworzy przed nimi warstwę ochronną. W składzie mieszanek wapiennych często występują fungicydy, które przyczyniają się do szybkiego niszczenia larw i jaj szkodników. Gryzonie, które lubią ucztować na korze podczas głodnego okresu zimowego, nie dotykają jej po zastosowaniu bezsmakowego preparatu.
Technologia wybielania pni jest praktycznie pozbawiona wad, jeśli jest przestrzegana zgodnie z zasadami. Należy jednak uważać przy dodawaniu wapna do mieszanki. Jego stężenie nie powinno przekraczać normy, w przeciwnym razie na korze może pojawić się oparzenie.
Z jakimi szkodnikami w walce pomaga preparat z limonki?
Drzewa wybielane są nie tylko w celach ochronnych i zapobiegających wpływowi czynników środowiskowych. Gdy nadchodzi jesień, kora pokryta jest warstwą wapna. Środek zapobiegawczy odzwierciedla ataki szkodników na drzewo.
Preparat nie pozostawia szans na zjedzenie pysznego drewna przez kleszcze, grzybice, korniki i mszyce. Jednak niektórzy ogrodnicy myślą zupełnie inaczej.
Mówią, że nie można wybielić kory, ponieważ po tej procedurze na powierzchni pnia powstają pęknięcia i erozja, w której osadzają się szkodniki. Chociaż praktyczne eksperymenty od dawna dowiodły czegoś przeciwnego.
Jeśli nie wybielisz drzew w ogrodzie przez co najmniej kilka lat, pojawią się na nich nie tylko pęknięcia mrozowe od spadku temperatury, ale także szkodniki (mszyce, owady łuskowe, kleszcze). W związku z tym drzewo owocowe będzie boleć i usychać.
Wybór okresu wybielania
Jedno z pilnych pytań dla ogrodnika dotyczy tego, kiedy i jak wybielić drzewa. W ciągu 12 miesięcy musisz wykonać tę pracę co najmniej dwa razy. Na takie wydarzenie lepiej wybrać piękny wiosenny lub jesienny dzień.
Powstawanie wiosennej ochrony lipowej na pniach drzew następuje w marcu lub w pierwszych dniach kwietnia. Po raz pierwszy trzeba wybielić drzewo, zanim pojawią się liście, kiedy szkodliwe owady, które osiedlają się pod korą, jeszcze się nie obudziły.
Kiedy drzewo przygotowuje się do hibernacji i wszystkie liście odlatują z niego (październik-listopad), krążenie w nim soków spowalnia i na tym tle można przeprowadzić jesienne wybielanie. Częstsze wybielanie jest dopuszczalne dla niektórych ogrodników.
Dlatego starają się zakończyć prace latem, na początku lipca. Dzięki temu wiosenny wybielacz jest odnawiany, wypłukiwany przez poranną wilgoć i okresowe letnie deszcze.
Decydując, kiedy lepiej wybielić pnie, należy wziąć pod uwagę wiek drzewa. Na przykład młode sadzonki wymagają wybielenia natychmiast po posadzeniu w ziemi. Wczesną wiosną, kiedy w cieniu jest jeszcze śnieg, bielone są dorosłe osobniki.
Wybielanie profilaktyczne w połowie wiosny zapobiega oparzeniom i chorobom. Wykonuje się ją po uformowaniu się zielonego stożka na pąkach liściowych.
Kiedy liście opadają, wybielanie powtarza się ponownie. Możliwe jest również przedzimowe zabezpieczenie pnia po zrzuceniu wszystkich liści. Nie można nakładać kompozycji wapiennej po utworzeniu pąków i do opadnięcia liścia. Chociaż niektórzy ogrodnicy nie przestrzegają tej zasady, latem przeprowadzają dodatkowe wybielanie.
Pożądane preparaty do wybielania
Przy przygotowywaniu produktu wybielającego ważne jest przestrzeganie dawkowania składników, aby kompozycja nie okazała się zbyt żrąca. Zwykle jest to wskazane w przepisie. Sklepy sprzedają gotowe mieszanki wapna.
Zrób to sam
Możesz także wykonać skuteczne wybielanie własnymi rękami. Większość przepisów bazuje na kaolinu lub wapnie hydratyzowanym. Najbardziej znane preparaty opisano poniżej.
1) Wapno gaszone w czystej postaci jest przygotowywane z 3 kg surowców. Składnik miesza się w wodzie o objętości 6-8 litrów przez 25-40 minut. Kawałki wapna palonego całkowicie rozpuszczają się w płynie po długim mieszaniu.
To rozwiązanie jest krótkotrwałe i ma swoje wady. Jest szybko zmywany przez deszcze. Ponadto wapno daje zły efekt uboczny, ponieważ bardzo mocno wysusza młodą korę sadzonek.
2) Wapno gaszone zmieszane z obornikiem, sproszkowaną glinką i siarczanem miedzi, zmieszane z wodą, klejem PVA i pastą na bazie kazeiny lub domowej roboty.
Równe udziały gliny, wapna i obornika (po 1 kg) rozpuszcza się w 5-6 litrach wody, aromatyzuje 100 ml siarczanu miedzi i doprawia 100 g pasty. Gotowy produkt idealnie nadaje się do wybielania drzew w średnim wieku.
3) Farba, wapno gaszone i woda. Lek stosuje się do młodych sadzonek. Aby go przygotować, weź 1,5-2 kg wapna gaszonego, 1 kg farby i 5-6 litrów wody.
4) Do wybielania starych drzew wymagany będzie bardziej nasycony preparat. Aby go przygotować, sproszkowaną glinę łączy się z wapnem gaszonym, obornikiem, wodą i siarczanem miedzi.
Mieszaj składniki w zalecanych proporcjach, aż do uzyskania jednorodnej mieszanki. Ten środek leczniczy i profilaktyczny powinien zawierać 3 kg wapna gaszonego, 1 kg obornika, 5 kg sproszkowanej gliny, 5-6 litrów wody i 250-300 g siarczanu miedzi.
5) Gęstą, kremową mieszankę kaolinu i świeżego nawozu uzyskuje się mieszając składniki w równych proporcjach. Następnie dodaje się do niego popiół uzyskany ze spalania drewna. Należy zachować następujący stosunek: 200 g popiołu na 1 kg mieszanki. Zaletą tego leku jest jego całkowita naturalność. Nie zaszkodzi środowisku.
W sklepach dla ogrodników można kupić gotowe mieszanki do wybielania. Zawierają wapno gaszone. Oprócz tego istnieją utrwalacze odpowiedzialne za dobrą przyczepność do kory pnia drzewa, a także wypełniacze dezynfekujące.
Lek ma konsystencję pasty, dlatego łatwo nakłada się go na powierzchnię kory.
Inną dobrą opcją do wybielania jest specjalna farba akrylowa lub na bazie wody.
Producenci często dodają do wybielacza akrylowego środek antyseptyczny, dezynfekujący powierzchnię i zapobiegający rozwojowi grzybów i szkodników na pniu.
Wybielacz nie zawiera kredy i wapna, dzięki czemu praktycznie nie jest zmywany przez deszcze i utrzymuje się przez długi czas. Jeśli wybielanie wapnem utrzymuje się tylko przez sezon, to farby na bazie wody utrzymują się na pniach drzew owocowych nawet do 24 miesięcy.
Kolejną zaletą leku jest to, że nie wpływa na metabolizm tlenu w tkankach drzewnych. Farba nie blokuje dostępu do nich powietrza. Kora jest pokryta tą kompozycją w 2 warstwach, a druga warstwa jest wykonywana po wyschnięciu pierwszej.
Ogólne zasady wybielania
Procedura wybielania jest niewątpliwie bardzo przydatna. Jednak taka praca musi być wykonana poprawnie, aby osiągnąć oczekiwany efekt. Pamiętaj, aby przestrzegać tych zasad.
zasady wybielania
- Bielić drzewa na zewnątrz w ujemnych temperaturach. Ten niuans jest szczególnie ważny, jeśli w pracy używana jest farba. Optymalny reżim temperaturowy dla zabiegu: + 5 + 7 oC. Dopuszczalny minimalny próg dla jakościowego bielenia wynosi +3 oC.
- Preparaty na bazie wapna lub wody nakłada się na drzewa tylko przy suchej pogodzie. Gdy pada deszcz, produkt jest natychmiast zmywany. Wskazane jest, aby zobaczyć codzienną prognozę pogody. Wybielacz wchłania się w korę w ciągu 8-10 godzin, więc w tym okresie nie może padać.
- Jeśli wybielanie odbywa się za pomocą farby, ta kompozycja musi być specjalnie zaprojektowana do obróbki pni drzew. Nie należy używać farby olejnej, ponieważ wyrządza ona więcej szkody niż pożytku.
- Minimalna wysokość bielenia powinna wynosić 1,5 m. Obejmuje całą pierwszą łodygę i połowę dolnych gałęzi. Ponadto wskazane jest wybielenie części pnia znajdującej się poniżej poziomu gruntu. W tym celu gleba w kręgu przy pniu jest trochę grabiona, pień pokryty jest warstwą wybielacza i ponownie przykrywany ziemią.
- Przed rozpoczęciem pracy skóra rąk i narządów oddechowych jest chroniona indywidualnymi środkami (rękawiczki, maska medyczna lub respirator). Wyeliminuje to ryzyko rozwoju alergii na wrażliwej skórze.
PSS Ogrodnik musi wiedzieć nie tylko o tym, po co wybielać drzewa, ale także jak prawidłowo przeprowadzić tę imprezę. Poniższa instrukcja pomoże ci szybko zrozumieć zawiłości tego procesu.
- Użyj szczotki z naturalnego włókna lub miękkiej gąbki kuchennej, aby usunąć mech, porosty i martwą korę z pnia i dolnych gałęzi. Jeśli w drzewie są głębokie pęknięcia, są one czyszczone cienkim drewnianym wiórem z nagromadzonego brudu. Rozrzucone szczątki są natychmiast usuwane z kręgu pnia i spalane poza terenem ogrodu.
- Rany i duże pęknięcia są starannie szlifowane drobnoziarnistym papierem ściernym do zdrowych tkanek.
- Jak najdokładniej zdezynfekuj pień drzewa wybielaczem, zwracając szczególną uwagę na pęknięcia i inne wady. Ogrodnicy często używają płynu Bordeaux, siarczanu miedzi lub innego preparatu grzybobójczego jako środka dezynfekującego. Popiół drzewny ma doskonałe właściwości dezynfekujące, z którego napar przygotowywany jest przez 8-10 godzin. Można tam również dodać mydło do prania pokruszone na wióry (50-70 g).
- Dobrze oczyszczone rany pokrywa się pastą i lakierem ogrodniczym. Niektórzy ogrodnicy używają domowej gnojowicy.
- Pień pokryty jest bieleniem za pomocą wygodnych narzędzi pod ręką. Może to być pędzel, wałek lub pistolet natryskowy. Zalecana grubość warstwy: 2-3 mm.
W rzeczywistości wybielanie obejmuje etap przygotowawczy i główny. Pierwszym krokiem jest oczyszczenie kory, następnie dezynfekcja i usunięcie ran z pęknięciami. Dopiero po tych wszystkich czynnościach przeprowadzane jest wybielanie.
Oczyszczanie kory to odpowiedzialne wydarzenie, które pozwala usunąć niepotrzebne narośla, mchy i porosty osadzające się w pęknięciach. Chroń ręce miękkimi rękawiczkami przed czyszczeniem.
Nóż wykonany z tworzywa sztucznego lub metalu nie nadaje się jako narzędzie do wykonywania takiej pracy. Nieostrożne ruchy mogą uszkodzić zdrową tkankę drzewną. Zaostrzonym patyczkiem czyścić trudno dostępne miejsca na pniu.
Roztwór dezynfekujący nakłada się przed wybielaniem, ponieważ wiele preparatów nie jest uniwersalnych, a zatem nie może tworzyć warstwy ochronnej przed szkodnikami, chorobami i patologicznymi mikroorganizmami. Nanieść cienką warstwę roztworu dezynfekującego za pomocą pędzla lub sprayu. Lek nie powinien spływać po pniu.
Kolejnym ważnym punktem jest naprawa pęknięć. Ta procedura przyspiesza proces gojenia. Sklepy sprzedają gotowe mieszanki do uszczelniania. Taką kompozycję można przygotować własnymi rękami, używając mieszanki gliniasto-słomkowej z dodatkiem obornika.
Do uszczelniania można użyć mieszanki na bazie wody i popiołu, dodając do niej wióry mydlane, aby poprawić właściwości adhezyjne. Konsystencja mieszanek do uszczelniania pęknięć powinna być gęsta, jak śmietana.
Wybielanie jest skutecznym i wydajnym środkiem ochronnym dla drzewek owocowych przed szkodnikami, chorobami, mrozem, zimnem i gryzoniami. Oczywiście procedura będzie przydatna tylko wtedy, gdy przestrzegane są wymagania i technologia stosowania leku.
Jak zdezynfekować dotknięte części drzew?
Pnie drzew i gałęzie należy zdezynfekować przed wybielaniem. W tym celu można stosować preparaty naturalne lub chemiczne.
Ług popiółowy
Naturalny preparat zawiera tylko popiół i wodę. Na bazie składników pobranych w zalecanych proporcjach (3 kg popiołu, 10 l wody) powstaje mieszanka popiołu. Wrzucając popiół do ognia, zagotuj go, trochę ostudź i wlej do opryskiwacza. Następnie nawadnia się nim uszkodzone części drzewa.
Napar z popiołu
Produkt przygotowywany jest z popiołu i wody, pobranych w takich samych proporcjach jak w poprzednim przepisie. Przesiej dobrze przed wymieszaniem w wodzie. Zaleca się również dodanie do kompozycji spoiwa, aby przylegała do kory.
Funkcje kleju pełnią wióry mydła do prania. Wystarczy dodać 50 g (ćwierć batona) i gotową mieszankę użyć na gorąco.
